8 november 2013

Dla Małgorzaty

Śmierć sta­wia wszys­tkich przed lus­trem praw­dy
której za życia nie dos­trze­ga­my
czas zat­rzy­ma­nia przechodzi każdy
kto nag­le stra­cił osobę kochaną

za życia chce­my zmieniać w nich wszys­tko
wciąż na­gi­na­my ich do nas sa­mych
nie wiemy prze­cież co niesie przyszłość
więc na bieżąco *ja­koś* kocha­my

a kiedy śmierć za­bie­rze nam ko­goś
bez ko­go życie sen­su już nie ma
to każdy obok jest wte­dy wro­giem
ich nie do­tyczy in­nych żałoba

potrzeba czasu by się oswoić
z wy­ro­kiem który na nas wy­da­no
i wiem Ma­leńka jak Ty się boisz
ale pa­miętaj ; jes­tem! ta sa­ma!

mi­mo że życie nie było łas­ka­we
i da­ro­wało nam in­ne ścieżki
spot­kałyśmy się po la­tach zno­wu
by ra­zem dżwi­gać przeżyte klęski

za­tem pa­miętaj gdy mnie zab­rak­nie
to nie roz­paczaj lecz po­myśl o tym
że był ktoś kto kochał Ciebie nap­rawdę

resztę....po­wiemy so­bie PO­TEM.




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1