30 june 2012
Pracoholiczka
każdy kącik wymuskany
sterane dłonie Twe
wszystko poukładane...
lecz nie masz czasu
na miłość
miast rozkoszą
upojona
padasz
wycięczona
na dobranoc
całuję skronie Twe
zmęczone
i stopy
strudzone
każdym dniem
Latest items:
other poems: lepiej...nie pytać, półwytrawne, dlaczego?, głupia nadzieja, ???, dusza w kolorze krwi, dobranoc, dzień dobry, Dla nas, doba zbyt krótka, Sumienie, Pracoholiczka, upojenia, wrzesień..., 8 km, sierpień?, ruina, takie sobie przemyślenia, Metamorfoza, tylko, nieprzewidywalna, to nie trudne, nigdy nie wiadomo, ???, to koniec..., Niesprawiedliwość, Für L,
Latest comments:
21 october 2018
smokjerzy
Ano, nic!...Podobno najgorsze są te wschodnie
21 october 2018
no cieszę się :))
21 october 2018
czy ja wiem - w końcu to tylko stan przejściowy
21 october 2018
...:)
21 october 2018
Popłynąć za horyzont...
21 october 2018
raczej słoneczne spaghetti...:))
21 october 2018
Trzeba się nim karmić - póki jest :)
21 october 2018
Każdy widzi, co chce ;)
21 october 2018
ten też sam się napisał? :)
20 october 2018
lilidae
Jeślinko, oczywiście masz rację. Ale ja (podskórnie)
20 october 2018
jeśli tylko
było mocno wysprzątane dla zwiedzających ;)
20 october 2018
zupka już pada..
21 october 2018
wiesiek
21 october 2018
be27be27
21 october 2018
be27be27
21 october 2018
be27be27
21 october 2018
be27be27
21 october 2018
be27be27
21 october 2018
Satish Verma
20 october 2018
jesienna70
20 october 2018
wiesiek
20 october 2018
Satish Verma