28 june 2012
8 km
wracam do domu
po drodze
odświeżam historię
ironia losu
paradoks
a może
łud szczęścia
niebieskooka
jakby odmieniona
tych oczu
tego głosu
nie zapomnę
nie ma szans
a ona nadal
w klatce...
zamknięta
Latest items:
other poems: lepiej...nie pytać, półwytrawne, dlaczego?, głupia nadzieja, ???, dusza w kolorze krwi, dobranoc, dzień dobry, Dla nas, doba zbyt krótka, Sumienie, Pracoholiczka, upojenia, wrzesień..., 8 km, sierpień?, ruina, takie sobie przemyślenia, Metamorfoza, tylko, nieprzewidywalna, to nie trudne, nigdy nie wiadomo, ???, to koniec..., Niesprawiedliwość, Für L,
Latest comments:
3 april 2025
violetta
Tak :) dziękuję pięknie:)
3 april 2025
ajw
Są miasta, których się nie da zapomnieć :)
3 april 2025
Nie da się ukryć, że mieszkańcom nie jest
3 april 2025
Wyczuwam chwiejność charakteru peela :)
3 april 2025
Dziękuję pięknie :)
3 april 2025
Spokojnie.. niedopowiedziałam specjalnie, żeby
3 april 2025
Bernadetta
Uśmiechnęłam się. Genialne
3 april 2025
Lekki jak pierwszy wiosenny spacer
3 april 2025
Coś w tym jest. Ta przestrzeń zastygła między
3 april 2025
Uwielbiam takie delikatne niedopowiedzenia
3 april 2025
wolnyduch
Pięknie dziękuję, Iwonko :)
3 april 2025
Ten wiersz to pantum, czyli jest to ćwiczenie
3 april 2025
ajw
3 april 2025
ajw
2 april 2025
marka
2 april 2025
ajw
2 april 2025
ajw
1 april 2025
Eva T.
1 april 2025
wiesiek
1 april 2025
ajw
1 april 2025
absynt
31 march 2025
Eva T.