8 june 2012
nigdy nie wiadomo
blask księżyca ukoi
nasze grzeszne pragnienia
lampką wina do dna
wznieśmy toast za chwile
i gorące wspomnienia
uwierz w siłę słów
uwierz może w cud?
cztery pory roku
w której z nich
zakochać się znów?
Latest items:
other poems: lepiej...nie pytać, półwytrawne, dlaczego?, głupia nadzieja, ???, dusza w kolorze krwi, dobranoc, dzień dobry, Dla nas, doba zbyt krótka, Sumienie, Pracoholiczka, upojenia, wrzesień..., 8 km, sierpień?, ruina, takie sobie przemyślenia, Metamorfoza, tylko, nieprzewidywalna, to nie trudne, nigdy nie wiadomo, ???, to koniec..., Niesprawiedliwość, Für L,
Latest comments:
1 february 2025
Belamonte/Senograsta
brawo
1 february 2025
czaple są piękne, ale żurawie chyba jeszcze
1 february 2025
te kwiaty to były od niej właśnie, prezent
1 february 2025
dzięki, te zanikające zanikanie to taka zagwostka
1 february 2025
a to pech, ale proza, ja jednak gonie czasem
1 february 2025
wolnyduch
Tak, chyba każdy piszący ma podobne marzenia, myślę,
1 february 2025
violetta
Dziękuję ci bardzo :)
1 february 2025
A może jednak jest coś :) chciałoby się teraz
1 february 2025
sorry - odczytać, miałam napisać.
1 february 2025
ajw
Proste marzenie prosto napisane z malutką nutką
1 february 2025
Tak sobie myślę, że chyba nie każdy musi
1 february 2025
Rewelacyjny kawałek bardzo dobrej poezji.
1 february 2025
wiesiek
1 february 2025
ajw
1 february 2025
ajw
31 january 2025
wiesiek
31 january 2025
ajw
30 january 2025
Jaga
30 january 2025
ajw
29 january 2025
absynt
29 january 2025
wiesiek
28 january 2025
wiesiek