Latest items:

Poetry

	Alicja Kuberska
	PROFILE About me Friends (9) Poetry (43)

latest best rating most commented

Alicja Kuberska, 12 february 2013

Scena balkonowa

Ona- kobieta samotna,
o przeciętnej urodzie, już nie młoda.
Stoi na balkonie.
Podlewa kwiaty.
Przez chwilę jest Julią Capuleti.
Czeka tylko kawa i powieść o miłości.

On- singiel, po przejściach.
Opala się popijając whisky z wodą.
Marzy o modelkach z czasopism ?
Namiętnych kotkach, z oczami obietnic.

Nie znają się.
Pozdrowienia zabijają ciszą.

number of comments: 7 | rating: 15 | detail

Alicja Kuberska, 13 february 2013

A little angel

I will send you my angel.

Take care of him.

He is so little, that

You can hide him

In your hand or

In deep in your heart.

Remember ,that my angel

Feeds on your smiles,

Well-wishing words and

Good deeds.

Do not allow him to die from

Hunger.

number of comments: 6 | rating: 4 | detail

Alicja Kuberska, 4 january 2013

The chat

I knocked at your mind.

Let me in - I asked.

I have brought you something,

my crazy thoughts and dreams,

the works collected from

the oceans of creativity.

Look how pretty they are,

even the smallest ones,

smaller than the sand.

I do not want them - you answered.

My world is sterile,

arranged and known.

Your every written poem

Can ruin my calm,

Which was built over years.

The recognition can be painful

Because of its insolence and ignorance.

The questions wake up the sleeping fears.

I prefer to stay safely in

well - known loneliness.

number of comments: 5 | rating: 5 | detail

Alicja Kuberska, 18 march 2013

Stones

I love stones.
their history, structure and language.

People think,
That stones are hard,
insensitive and introverted

I see in them
The molten passion of lava
And the whirls of fire.

You have to know
how to read them.
to see what was,
what is now and
what will be.

number of comments: 4 | rating: 5 | detail

Alicja Kuberska, 18 november 2013

Oto ona

Mijamy się prawie codziennie na odległość strachu.
Życie zmusza do wzajemnego ignorowania się i akceptacji.
Czasami, jak niegrzeczne dziecko coś zepsuje,
By zwrócić na siebie uwagę, zatrzymać gestem.

Widzę ją w wietrze, który przerzuca niedbale więdnące liście
I jak stoi dumnie wyprostowana w sztywnych od mrozu badylach.
Maluje na szaro wyschnięte drzewa, łamie z trzaskiem konary.
Milczy w zaciśniętych ptasich gardłach, patrzy szklanym wzrokiem.

Jest wszędzie wokół i przypomina o swojej obecności.
Tłumaczy cierpliwie, czym jest nieuchronna konieczność.
Wiem, że nie pozwala niczego zabrać, trzeba odejść
Gdy zagra głośno requiem i zaprosi do wiecznego snu.

number of comments: 4 | rating: 5 | detail

Alicja Kuberska, 9 october 2013

Ludzie wokół mnie

są tłem

odbiciem w szybie autobusu

zajętym miejscem na parkingu

stukotem wózka w supermarkecie

mijamy się codziennie

unikamy dotyku

uśmiechamy uprzejmie

czasami mówimy kilka

zdawkowych zdań

spotkania są tylko datą

rozstania nie wzruszają

rozumiem prawie wszystko

i wybaczam wiele

mówię głośno o tolerancji

obojętność jest wygodna

nie płacze z tęsknoty

nie rozciąga minut do nieskończoności

nie czeka niecierpliwie w oknie

nie czuje ukłucia zazdrości

miłość jest trudna

kształtuje na swój obraz i podobieństwo

w długim akcie tworzenia

number of comments: 3 | rating: 6 | detail

Alicja Kuberska, 30 january 2013

Kropla rosy

Wiem,
że jestem kroplą rosy
zawieszoną na granicy
nocy i dnia,
i że tylko krótką chwilę
na świecie trwam.

Uczę się od dnia wczorajszego.
żyję dniem dzisiejszym
i marzę o dniu jutrzejszym.

number of comments: 3 | rating: 9 | detail

Alicja Kuberska, 15 february 2013

Do not burn the candles

Do not burn the candles

For me, my darling.

Do not call me.

I am the night butterfly.

I will fly to you,

Lured by warm and flames.

My wings will burn

And I stay forever

With you and your words

number of comments: 3 | rating: 4 | detail

Alicja Kuberska, 4 january 2013

Czat

Zapukałam do twojego umysłu.
Wpuść mnie –poprosiłam.
Przyniosłam myśli szalone i marzenia,
Dzieła zebrane ze wszystkich
Źródeł twórczości.
Spójrz jakie są piękne,
Nawet te najmniejsze,
Mniejsze, niż ziarenka piasku.

Nie chcę–odpowiedziałeś.
Mój świat jest sterylny,
Poukładany, znany.
Każdy napisany wiersz
Burzy spokój
Wypracowany latami.
Poznanie bywa bolesne
W swojej bezczelności i ignorancji.
Pytania budzą uśpione strachy.
Wolę pozostać w bezpiecznej,
Znanej samotności.

number of comments: 3 | rating: 8 | detail

Alicja Kuberska, 5 december 2012

Prośba

Osłoń mnie,
jak płonącą świecę,
przed gwałtownymi
podmuchami życia.

Zadbaj, bym mogła dać
ciepło i światło.
Zbuduj z palców tratwę
i nie pozwól mi
utonąć w smutku.

W tym prawie
doskonałym świecie
jestem niedoskonała,
coraz bardziej
krucha, ułomna, słaba.

Pomóż mi przetrwać
kolejny dzień