marychanka, 25 april 2011
miałam swój domek
a w nim nadzieja miłości mieszkała
przez drzwi przeszło wielu
mężczyzn a czasem kobiet
kurczył się z każdym gościem
już same drzwi zostały
lecz ja nadal marzyłam w chmurach
ktos niedawno wszedł do środka
nie jestem naga
a mówią:
,,nadzieja matką głupich,,
marychanka, 26 march 2011
Oplątana bólem,
opętana złością.
Jej usta niewidoczne,
ukradzione z ostatnim pocałunkiem.
Nos leżąc daleko
rozpamiętuje woń miłości.
Zostały tylko oczy.
Niechętnie zwrócone ku górze,
obserwują jedyną pamiątkę jej życia -
własnoręcznie uplecioną pajęczynę.
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
25 april 2024
QuartzSatish Verma
24 april 2024
The End StartsSatish Verma
23 april 2024
Three poemsAdam Pietras (Barry Kant)
22 april 2024
Echoes TravelSatish Verma
21 april 2024
od wewnątrzsam53
21 april 2024
2104wiesiek
21 april 2024
Picking RelicsSatish Verma
20 april 2024
To Dying MuseSatish Verma
19 april 2024
The VoyagerSatish Verma
18 april 2024
ItinerantSatish Verma