Latest items:
Weidorje, 8 october 2011
Kolejna Lima (Lima X)
Co pozostawił mi Stalker
z mojego przeszłego życia?
Czasem gdy noc jeszcze młoda
albo zaledwie dzień nadchodzi
gdy barwne ptaki jeszcze milczą
zamknięte w klatkach u sąsiada
snują się obrazy, dźwięki, uczucia,
nawet zapachy, co już jest luksusem.
Niespokojne, zwiewne, ruchome
i pełne przedziwnej tęsknoty.
Depresje bywają prorocze
czasem nawet użyteczne, jednak
nie tego się spodziewałem.
Lima, 30.09.2011
Weidorje, 1 october 2011
Smutek nieważkości
Podobno nasza Ziemia widziana z daleka w stanie nieważkości ujawnia obraz godny pożądania, refleksji, bądź niemal erotycznych doznań.
Winszuję dzielnym astronautom, ćwiczonym przez dziesiątki godzin, poddanym selekcji brutalnej jak życie.
Jakby tam przypadkiem pojawił się jaki poeta, czy pozostawiłby z tego zgniłego niebiesko-zielonego jabłka jeszcze jakieś obierki?
Lima, 30.09.2011
Weidorje, 1 october 2011
Lima, szósta rano (Lima V)
Uchodźca z polskich upałów
upajam się chłodną szarzyzną
tak zwanej egzotyki.
Bezkształtne cielsko oceanu
wpełza rankiem na taras
oraz do sypialni.
Deptakiem truchtają tubylcy
wydłużając sobie życie
za pomocą biegania.
No, ale do tego trzeba by
wyjść spod kołdry,
A ja?
Ach, Limo ma,
na cóż nam ta mgła?
Weidorje, 30 september 2011
Jeszcze ciepłe
Światełko w tunelu jak natrętne przysłowie
pojawiło się i przeszkadza.
Wierząc naiwnie w jego przesłanie
niepewnie stawiam kroki
ku świetlanej przyszłości.
Nie zauważywszy,
że przepaść pode mną.
Górnolotnie ją potraktowałem
tak, jak prawie wszystko.
Lima, 4 czerwca 2010
Weidorje, 17 september 2011
Lima VI
To jest jak plagiat wiosny:
strzępy mgły przeciskają się nadal
przez wąskie uliczki Miraflores ale słońce
pojawia się już nocą pod postacią pełni
na niebie gwiaździstym nade mną.
Gram ze sobą w scrabble łudząc się po cichu,
że nikt inny razem nie zestawił tak słów.
Jeszcze. Przynajmniej nie w tym języku
Lima, listopad 2010
Weidorje, 17 september 2011
Kabulima (Lima VII)
Przebudzenie
(sine fizjonomie gór
skłoniły się ku miastu)
niedomknięte powieki sklejają
bure resztki krajobrazu
cudownie ocalone
pomimo tłustej mgły
myśli krążą złośliwie
wokół jednego pytania:
morze? skąd tu nagle morze?
(nieznośna lepkość bytu
wsącza się każdą szparą)
tu tylko pustynia
i deszczu nigdy nie ma
więc może to…
Kabulima?
Lima, grudzień 2010
Weidorje, 16 september 2011
Wiek przejrzały
Wiesz już, że nic nie ma sensu?
Świat odskoczył, przyczaił się w przyszłości?
Te dody, czy inne mandaryny
samoklonujące się wszędzie,
udawanie udawania zostaje przebojem,
a narzekanie na narzekanie znów modne.
Próbujesz wzbudzić w sobie entuzjazm,
przypodobać się, znaleźć motywację.
Podłość i małostkowość poznać i polubić.
W tle powielanego radiowo plagiatu
żaluzje ciepłym, lutowym wiatrem szarpane
podpowiadają złośliwie:
chcesz być dobry? – tym gorzej dla ciebie...
Weidorje, 16 september 2011
Sny w malignie II (for Steve Roach)
O zimne kaskady dźwięków
roztrzaskuje się wołanie
zranionego szamana
albo nawiedzonej wokalistki.
Dobywając energię ze studni,
wbijając się w sam pień serca,
metamorficznie wypala wolną przestrzeń
pod nowe akordy.
Latest comments:
28 april 2024
samoA
dziękuję. uśmiech posyłam
27 april 2024
Jaga
Bardzo, widać że dobrze mu z oka patrzy ;)
27 april 2024
On tak dostojnie chodzi, że to czysta przyjemność
27 april 2024
kb
hm tutaj pokazano niejako wprost sprawcę światła.
27 april 2024
sufit, uśmiech i barany... no tak to jest, sama
27 april 2024
"wszystkie modlitwy wymyślili grzesznicy"
27 april 2024
social-real. bardzo fajnie ujęte
26 april 2024
jeśli tylko
właśnie :)
26 april 2024
Adam Pietras (Barry Kant)
Dzięki, Violetta!
25 april 2024
violetta
Dziękuję:)
25 april 2024
Bociany są takie ufne:)
25 april 2024
Yaro
Bardzo kobiecy wiersz:) Pozdrawiam:)
28 april 2024
Jaga
28 april 2024
Satish Verma
27 april 2024
Jaga
27 april 2024
Satish Verma
26 april 2024
wiesiek
26 april 2024
Satish Verma
25 april 2024
wiesiek
25 april 2024
Satish Verma
24 april 2024
Satish Verma
23 april 2024
Adam Pietras (Barry Kant)