11 lutego 2016
autoportret
jestem przygniecioną ofiarą marzeń, złamały mnie niebiosa.
chaos napędza przestrzeń, czas jest tym, czego nie mamy.
szampan nalewam do wanny i kawior otwieram i zjadam.
wianek na głowie uplotła mi mama, czerwony kwiat w wodzie, tym jestem.
22 listopada 2024
niemiła księdzu ofiarasam53
22 listopada 2024
po szkoleYaro
22 listopada 2024
22.11wiesiek
22 listopada 2024
wierszejeśli tylko
22 listopada 2024
Pod miękkim śniegiemJaga
22 listopada 2024
Liście drzew w czerwonychEva T.
22 listopada 2024
Potrzeba zanikuBelamonte/Senograsta
21 listopada 2024
Drżenia niewidzialnych membranArsis
21 listopada 2024
21.11wiesiek
21 listopada 2024
Światełka listopadaJaga