Najnowsze prace:

Proza

	Nieodgadniony
	PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (61) Proza (16) Pocztówka poetycka (1)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Nieodgadniony, 10 maja 2017

Po co śmierć?

PROLOG

Tomek idąc po mokrym chodniku, układał kolejny wers w myślach. Gdy uznał, że jest gotowy, zatrzymał się i dołączając go do reszty, zapisał w komórce. Powietrze miało zapach deszczu, który padał niedawno, a uliczne latarnie rzucały światło na budynki, nad którymi panowała (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Nieodgadniony, 6 stycznia 2016

Fragment z mroku

Wiatr lekko poruszał gałęziami drzew, kiedy ciało Szymona leżało wśród mokrych liści. Mógł mieć najwyżej dwadzieścia lat. Wokół klęczeli jego rodzice Józef i Judyta, a na ich policzkach łzy mieszały się z deszczem.

Rafał, drugi syn Wrześniów stał dalej. Bił się z myślami, (... więcej)

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Nieodgadniony, 24 listopada 2015

Rzeczywisty surrealizm, czyli o drodze, śnie i lękach

Sny mogą pokazywać nam czego się obawiamy, czego pragniemy. Możliwe, że sny są mową podświadomości, której czasem nie pamiętamy, czasem nie rozumiemy, lecz ona nadal do nas przemawia.

Adam wziął bilet od kierowcy i ruszył przed siebie, rozglądając się za wolnym miejscem, a torba, (... więcej)

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Nieodgadniony, 30 maja 2015

Fantastyka. Starcie.

Niebo było bezgwiezdne, odziane jedynie w księżyc, którego pełnia oświetlała gromadę domów jednorodzinnych, sosnowy zagajnik i kawałek łąki, jej reszta ginęła w mroku nocy. Obok ciągnęła się droga, nad którą górowały uliczne latarnie. Miejsce wiało pustką, w otoczeniu nie było (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Nieodgadniony, 25 kwietnia 2014

Cz.6 /Ost.

- To zobaczymy.

Ania uśmiechnęła się uroczo i pocałowała Hipolita w policzek. Wstała i pospiesznie ruszyła brukowanym chodnikiem.

Młodzieniec odprowadzał ją wzrokiem, nie mógł przestać na nią patrzeć. Miał wrażenie, iż jej włosy, są tak jasne, jakby utkane z promieni słońca, (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Nieodgadniony, 18 kwietnia 2014

Cz.5

- Hipolit? To ty tak płakałeś? – zapytała Ania.

Chłopak w ogóle nie zwrócił na nią uwagi. Jakby jej nie widział. Weszła po schodach.

- Hipolit!

Młodzieniec drgnął, następnie na nią popatrzył.

- A, a, Ania? – Hipek rozpoznał dziewczynę, ale osłupienie nie minęło, (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Nieodgadniony, 12 kwietnia 2014

Cz.4

Temat przyjaciela na powrót pojawił się w głowie Hipolita, ponieważ zauważył go stojącego przy drzewie, rozmawiał z kimś.

Młodzieniec podszedł bliżej i chowając się za pniem dojrzał, że rozmówcą Stefana była Barbara.

Nie słyszał ich rozmowy. Ze sceny, która rozgrywała (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Nieodgadniony, 1 kwietnia 2014

Cz.3

Hipolit lubił dzień targowy, kiedy w mieście coś się działo, kiedy furmanki licznie przyjeżdżały na rynek, a ludzie tłumnie przemieszczali się po ulicach. Lecz gdy dzień ten nadejdzie, mimo ruchu i tłoku, Hipek nie będzie radosny.

Nastał początek końca przyjaźni ze Stefanem. Hipolit (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Nieodgadniony, 28 marca 2014

Cz.2

Hipek i Stefek zajadając się owocami maszerowali chodnikiem. Z obu stron szły dwa rzędy jednopiętrowych budynków, a po środku ciągnęła się szeroka, brukowana droga. Po której sporadycznie przejeżdżały konie, ciągnące wozy i bryczki.

Brzegi ulic porastały szeregi drzew, a bujna trawa (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Nieodgadniony, 26 marca 2014

Cz.1

Stefek łapczywie zajadał się malinami, wręcz wpychał je sobie do ust. Uznał, że ma dosyć jasnoczerwonych owoców, wytarł buzię ręką i poszedł dalej.

Po drodze wziął z ziemi jabłko, chciał je włożyć do kieszeni, lecz obie były już wypchane owocami. Więc przetarł je o dziurawe (... więcej)

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

10 - 30 - 100