11 kwietnia 2014
poetka i miłość
ja ciebie kochać już nie przestanę
ta miłość moja jest już we krwi
i chociaż czasem bardzo mnie rani
mam o czym myśleć marzyć i śnić
z miłością twoją wielka zagadka
ciągła niepewność zasmuca mnie
nie wiem czy ona przetrwa do rana
czy dalej ze mną potrafisz być
w kwiatów ogrodzie wiosenną porą
idziemy razem przez boski trakt
ja tobie cicho śpiewam piosenkę
ty do mnie schylasz swą miłą twarz
może ty również się oczarujesz
I wiosna tobie pomoże też
i wreszcie miłość do mnie poczujesz
napiszę wtedy przepiękny wiersz
22 listopada 2024
wierszejeśli tylko
22 listopada 2024
Pod miękkim śniegiemJaga
22 listopada 2024
Liście drzew w czerwonychEva T.
22 listopada 2024
Potrzeba zanikuBelamonte/Senograsta
21 listopada 2024
Drżenia niewidzialnych membranArsis
21 listopada 2024
21.11wiesiek
21 listopada 2024
Światełka listopadaJaga
21 listopada 2024
4. KONTAKT Z RZECZYWISTOŚCIĄBelamonte/Senograsta
20 listopada 2024
FIANÇAILLES D'AUTOMNEsam53
20 listopada 2024
2011wiesiek