18 kwietnia 2013
nie dziw się księżycu
pobiegnę nocą
pod gwiaździste niebo
przywołam krzykiem
spadające gwiazdy
leżąc bezwolnie
na nie swojej ziemi
resztkę mych myśli
zamienię w marzenia
księżycu miły
nie dziw się kobiecie
niezwykły i daleki
ty zrozumiesz wszystko
22 listopada 2024
wierszejeśli tylko
22 listopada 2024
Pod miękkim śniegiemJaga
22 listopada 2024
Liście drzew w czerwonychEva T.
22 listopada 2024
Potrzeba zanikuBelamonte/Senograsta
21 listopada 2024
Drżenia niewidzialnych membranArsis
21 listopada 2024
21.11wiesiek
21 listopada 2024
Światełka listopadaJaga
21 listopada 2024
4. KONTAKT Z RZECZYWISTOŚCIĄBelamonte/Senograsta
20 listopada 2024
FIANÇAILLES D'AUTOMNEsam53
20 listopada 2024
2011wiesiek