Poezja

Grają dudy. Rżnie muzyka.
Polityka! Polityka!
Generałów szereg dumny.
Spojrzenie wdowy znad trumny.
Pierwszy kroczek w nowe czasy.
Tu buławy i lampasy.
Szabla. Poczet sztandarowy.
Pałac stary. Wystrój nowy.
 
Zgniłą wilgoć czuć w powietrzu.
Ciążą lata. Stój na deszczu.
Polska musi się zobaczyć!
Zapamiętać i odznaczyć!
Rodzin tłum nieporuszony.
Raport i Zbiór Zastrzeżony 
nie są jeszcze dla publiki.
Fanfary dla polityki!
 
Pan pułkownik w łeb wypalił.
AGAT lepszy od medali.
Pusto było. Nikt nie słyszał.
Będą bazy. Ma być cisza.
Wystrzał. Salwa honorowa.
Pewne sprawy trzeba schować.
Komiksy będą dla dzieci.
Grafolodzy? A czas leci.
 
Obronimy demokrację!
Mówią, że to "kombinacje",
które mogą szczyt rozłożyć.
Pięćset złotych... dajcie pożyć!
Miliardy pójdą do Greka.
Przeciek był, a czas ucieka.
Defilada. Gra muzyka.
Polityka! Polityka... 
 
Czy to dużo? Czy to mało?
Komuś dobrze się dostało,
ale jeśli to jest "gra" -
coś w zapasie dla nas ma!
Czy kolejną transformację
rozliczeń za okupację?
Czy chce porozdzielać hordę
w zamieszaniu New World Order?
 
Wybraliśmy po swojemu,
lecz patrz na ręce obcemu.
Nie ma siły, albo chęci?
Coś się ponad głową kręci.
Pod nogami drży nam świat.
Nie znasz zysków ani strat.
Wielka zdarzeń dynamika.
Polityka! Polityka!