Poezja

Marion
PROFIL O autorze Przyjaciele (16) Poezja (19) Proza (1)


27 listopada 2010

Sabat czarownic

spotkałyśmy się
choć los rzucił nas
w cztery strony świata
wędrujemy teraz
pętlą czasu
tam i z powrotem
tam i z powrotem

słowa jak serie
z szybkostrzelnych dział
rozpryskują się
między nami
zapadają
w krótkie chwile ciszy
sączymy wino śmiech i łzy
na przemian

chłoniemy przyśpieszony kurs
historii tyle się zdarzyło
chwile szczęścia
i traumy losu
narodziny i śmierci
dorosłe dzieci i wnuki
i mężczyźni

ach ci mężczyźni tacy wspaniali
i tacy nieudani
miłość i samotność
i znowu łzy każda płacze
do swego lustra

a potem znowu śmiech
tamte wagary – pamiętasz chcesz
dam ci przepis na śledzie
pod pierzynką

czas zatoczył pętlę
znów mamy naście lat
ciemne warkocze zmagają się
z dzisiejszą siwizną

za rok znów
musimy się spotkać
przyrzekamy solennie

i każda wraca
w swoje koleiny


K.Felkowa,  

Choć przyprawiony łzami, to jednak pozytywny. Warto czasami wyskoczyć z kolein codzienności :)

zgłoś |

Efka,  

Fajne te czarownice.

zgłoś |

Marion,  

Natare, Agafo, macie rację, wiersz osadzony w przestrzeni wiekowej zawiera w sobie ciepło przyjaźni. To obrazek nawiązujący do autentycznego spotkania klasy, która w jakimś momencie, z przyczyn losowych, złożona była z samych dziewcząt. Potem matura i... rozsypałyśmy się po świecie. Spotkałyśmy się w swoim gronie po wielu, wielu latach. A puenta jest trochę... gorzka, a może realistyczna.

zgłoś |

Marion,  

Efka, tak te czarownice są fajne. Pewnie jak wszystkie podobne im czarownice :)

zgłoś |

Wanda Szczypiorska,  

Marysiu, bardzo smutny wiersz, bo to co opisałaś, to nie jest zwiazek z drugim człowiekiem, tylko pozory związku. A najsmutniejsza jest ta obietnica spotkania za rok. Gdybyśmy byli sobie potrzebni, spotkalibyśmy się następnego dnia

zgłoś |

Marion,  

Coś w tym jest, podświadomie może to chciałam powiedzieć. W realu te "czarownice" są wytłumaczone przez odległości, które je dzielą, pozostają telefony, które czasem się odzywają :)

zgłoś |

Mirka Szychowiak,  

odgapiam od Wandy. Myślę podobnie. Tekst smutny, nawet bardzo. Wzruszający ponadto.

zgłoś |

Marion,  

Ten smutek sam ze mnie wyłazi :)

zgłoś |

Jarosław Trześniewski,  

Gorzko ,gorzko, co(ś) się stało z nasza klasą.Bardzo.

zgłoś |




Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


kontakt z redakcją






Zgłoś nadużycie

W pierwszej kolejności proszę rozważyć możliwość zablokowania konkretnego użytkownika za pomocą ikony ,
szczególnie w przypadku subiektywnej oceny sytuacji. Blokada dotyczyć będzie jedynie komentarzy pod własnymi pracami.
Globalne zgłoszenie uwzględniane będzie jedynie w przypadku oczywistego naruszenia regulaminu lub prawa,
o czym będzie decydowała administracja, bez konieczności informowania o swojej decyzji.

Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1