Poezja

	Konrad Redus
	PROFIL O autorze Przyjaciele (61) Poezja (178) Fotografia (27) Grafika (1) Pocztówka poetycka (2) Dziennik (29)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Konrad Redus, 27 grudnia 2014

miłośnicy blasku księżyca

nazwiska adresy pesele i nipy
nic o nas nie mówią a przecież jesteśmy
ośmioliterowym hasłem z krzyżówki
grzeszną odmianą homo erectus
często nas spotkasz na skrzyżowaniu ulic
z nowoczesną technologią

myślimy jak przebić kondom miasteczka
jak poczuć wiatr we włosach smród spalarni śmieci
zobaczyć bagna pola a przed śmiercią
zdobyć choć jeden szczyt
byle razem

i gdy zyskamy już przestrzeń
nigdy się nie dzielić
przez zero

liczba komentarzy: 12 | punkty: 13 | szczegóły

Konrad Redus, 27 grudnia 2014

podniebny

kiedy już złapią szperacze
wszystkie nieudane ucieczki
nie rób afery
jesteśmy tu i teraz

już nie zaspani czy uśpieni
choć bez budzików i klepsydr
widzimy siebie i wiemy
czym jest natchnienie

i cały ten zgrzyt
przepych
wyrzucamy z kieszeni
nim wystartujemy

już nie zbieramy kamieni

liczba komentarzy: 13 | punkty: 8 | szczegóły

Konrad Redus, 26 grudnia 2014

japiszon

pierwsza zasada klubu walki brzmi: nie rozmawiajcie o klubie walki...

mam
pudełko kawioru i butelkę cristala
dwa dni żarcia z okładem
na gorączkujące czoło

herbatnikami i kawą
dokarmiam bezdomnych
nocą w starbucksie
licząc zarobek
z kolejnych szesnastu godzin

spełniam się
przede mną setki możliwości
i zero czasu by wybierać

- - -
potrzebuję wódki i bójki
potrzebuję Tylera Durdena

liczba komentarzy: 7 | punkty: 7 | szczegóły

Konrad Redus, 19 grudnia 2014

zacisze

wychodzimy zapalić
oderwać na moment od ścian obrazów
szyb mieniących błękitem ekranów
zaciągamy się głęboko
jak kredytem mieszkaniowym

wychodzimy zapalić
spojrzeć na wszystko z boku
z dołu z krawężnika alejki
bez żadnych westchnień że my mali
świat wielki bez wzruszeń
że to wszystko nasze znaczone krwawicą
że jeszcze chwile i żyły nam trysną

wychodzimy zapalić
szczęśliwi
aż paść trupem

liczba komentarzy: 8 | punkty: 10 | szczegóły

Konrad Redus, 22 listopada 2014

sztuka dla ludu

siorbajmy
między ustami a brzegiem pucharu
powstaje antygrawitacyjny ciąg
zakamuflowanych endorfin

i stąd właśnie uśmiech
Mony Lisy i tej dziwki
spod pędzla Vermeera

tylko bez mlaskania
to jedno niech nas różni
od świń

liczba komentarzy: 8 | punkty: 11 | szczegóły

Konrad Redus, 18 listopada 2014

dreamliner

wyjechać choć portfel pusty
jak kibel w nocnym jeśli nie znajdą
jest dobrze tylko na moment

dokując w co drugim pubie
zgłębiać osobliwość jutra
a dziś spisać na straty

skokami ku słońcu
żeby tak spłonąć i jeszcze
tlić garstką złudzeń

liczba komentarzy: 11 | punkty: 11 | szczegóły

Konrad Redus, 18 listopada 2014

do druku

„Porównujecie się do Norwida? Macie tupet…” – Kejti

mówią to trzeba w sobie
znaleźć pokochać zabić
dziecko diabła i kobietę

cokolwiek
ale poetę?

liczba komentarzy: 4 | punkty: 9 | szczegóły

Konrad Redus, 7 października 2014

jedyne słońce jedynego nieba

imperialni maszerują ulicami
wiszą kwiaty na drzewach i krzewach
pszczoły nie bzyczą maj nie pachnie
nikt nie śpiewa – nie wolno! nie trzeba…

a jeszcze wczoraj młoda republika
krzątała się ulem frywolnego roju
dym ogłupił wszystkich
cała planeta na haju

na ulicach spokój
czy to mao?

liczba komentarzy: 12 | punkty: 9 | szczegóły

Konrad Redus, 11 sierpnia 2014

autonomia (w moim ogrodzie…)

witamy
zerodowane Getsemani oczekuje Judaszów
i innych rodowodem spod Ammanu
choć od dawna nie wierzą w cokolwiek
chcieliby odpocząć zaczerpnąć ze studni

łyk wody
niby nic a pokolenia upuszczały krwi
w piach bo imiona ich dziadków
do dziś pokrywają się z listą skazańców
a to wciąż jeszcze droga na Golgotę

przez Jordan
ochrzczeni i przez Morze Czerwone
namaszczeni ucieczką na pustyni
stawiacie dom
nowe Jeruzalem

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

Konrad Redus, 22 czerwca 2014

jak duchy

do nieba nam pod górkę
krążąc po miastach
według rozkładów pijamy kawę
w końcu
dwie igły w jednym stogu
możemy zgubić kalendarz
przykleić nos do szyby
sprawdzić jak płynnie zmienia się krajobraz
zostawić Londyn Chicago czy Seattle
każde ze swą burzą deszczem i wiatrem
samo
i my
sami
krążymy po miastach