Najnowsze prace:
wolnyduch, 20 lutego 2025
Wybrańcy Bogów
Wiersz dedykuję tym, którzy są takimi wybrańcami,
czyli osobom wyjątkowo utalentowanym,
nie tylko pisarsko, ale także w innych dziedzinach,
np. muzykom czy malarzom
***********************************************
Wybrańcy Bogów mają rubin w oczach
i szarość zmiętej twarzy z pergaminu.
Spuchnięte myśli błądzą w domach mrocznych,
by tam w obłokach marzeń stale płynąć.
Kieszenie u nich z anoreksji znane,
gdy przeświecają w marynarkach smutku,
a barki z karkiem o mocy Tytanów,
dźwigają całe tony cierpień ludzkich.
Bywają krótko w obecnym wymiarze,
bo chętnie Bóg ich gdzie indziej zobaczy -
raczej po drugiej stronie barwnej tęczy,
w zamian za ekspres życia i udręki...
wolnyduch, 20 lutego 2025
Radość Pollyanny
Ona uwielbia podskakiwać,
i się uśmiechać, tak po prostu,
gdy deszcz za oknem, jej jest miło,
taki charakter ma przekorny.
Nawet, gdy bliskich śmierć, ból wokół,
ona optymizm wkłada chętnie,
mimo że w środku deszczu krople,
zewnętrzny spokój zawsze przędzie.
Czemu zapytasz? Bo pamięta
przydatną lekcję - przekaz ojca,
który powtarzał do znudzenia,
że zawsze trzeba dobre strony
Widzieć w najbrzydszym, brudnym kącie.
wolnyduch, 18 lutego 2025
Gdy zagraża nuklearna może zostać niesporczakiem?
Czy chcesz mieć skórę bez pasażerów na gapę?
Być doskonałą maszyną do zabijania,
straszącą paszczą z wymiennymi zębami?*
A może mieć właściwości axolotla,*
nie martwiąc się utratą któregoś narządu -
wiedząc, że bez problemu wkrótce odrośnie?
Stworzeń jest bez liku, którym pozazdrościsz,
lecz nic nie przebije siły odporności
małego dziwoląga, bez mózgu i kości.*
On każdą niedogodność smacznie przesypia.
W odległym kosmosie niestraszne mu życie
ani braki wody czy głód na pustyni.
Gdyby tobie groził koniec w dwie sekundy,
z pewnością zamieniłbyś się z nim na dłużej…
***
II wersja z równą średniówką 5/8
Czy chcesz mieć skórę bez pasażerów na gapę?
Być doskonałą maszyną do zabijania,
straszącą paszczą z wymienianymi zębami?
Albo posiadać właściwości axolotla,
wcale nie martwiąc o straty własnych narządów -
wiedząc, że problem zniknie, gdy wkrótce odrosną?
Stworzeń jest wiele, którym możesz pozazdrościć,
lecz nie ma tego, co dorówna odporności
w bezkostnym mini, bezmózgiego dziwoląga.
Co niedogodność smacznie po prostu przesypia.
Niestraszny nawet kosmos dla niego do życia
czy też mróz srogi lub brak wody na pustyni.
Toteż, gdyby ci groził koniec w dwie sekundy,
z pewnością chciałbyś z nim się zamienić na dłużej.
~~~~~~~~~~~~~~~
* rekiny
* akxolotl/aksolotli – jaszczurka o niezwykłych
właściwościach regeneracyjnych
* niesporczak –
bezkręgowiec, wielkości poniżej 1 mm.
Niesporczaki uznawane są za najbardziej odporne na warunki zewnętrzne ze znanych organizmów. W stanie anabiozy mogą przetrwać w temperaturach od prawie zera absolutnego do ponad 150°C. Znoszą 1000 razy silniejsze promieniowanie jonizujące, niż jakiekolwiek inne zwierzę, ciśnienie 6000 atmosfer. Potrafią również przetrwać ponad 100 lat bez wody, a nawet w przestrzeni kosmicznej (ich ostatnia podróż w kosmos odbyła się 3 czerwca 2021 roku o godz. 13:29 ET– SpaceX wystrzelił 5000 niesporczaków na Międzynarodową Stację Kosmiczną). Organizmy te są również w stanie znieść niezwykłe stężenia soli]. Zespół naukowców z Kent zidentyfikował także ich górną granicę przetrwania podczas wystrzelenia zamrożonych próbek niesporczaków z lekkiego pistoletu gazowego w piasek. Zmierzono prędkość uderzenia i ciśnienie uderzeniowe, przy których są w stanie przeżyć. Przy prędkości uderzenia 2621 km/h (1628 mil/h) przeżyło 100 procent niesporczaków, podczas gdy około 60 procent przetrwało uderzenia do 2970 km/h
wolnyduch, 18 lutego 2025
Moje trzy siostry
Zżera mnie zazdrość i zawiść trawi,
bo nie potrafię bawić się słowem.
Nie umiem nawet jednego zdania
sklecić poprawnie i w treść go oblec.
Do pięt nie sięgam twórcom, co tworzą
tysiące wierszy, z weną pod ręką,
ich każde dzieło jest wiekopomne -
toteż z zazdrości mało nie pęknę.
I nie dość na tym, jeszcze w nienawiść
jestem odziana, bo znieść nie mogę,
że pan i pani chętnie czytani,
a na ich głowach wieńce laurowe.
Zatem popiołem mi pozostaje
posypać głowę, przyznać ze skruchą,
że jestem przy nich jak mrówka mała,
która zgnieciona ich będzie butem.
A na dodatek z tej nienawiści
żółć się z wątroby wlała na papier,
dlatego więcej nic nie napiszę,
bo w trzech sióstr brzydkich siedzę imadle.
Ach, jak je kocham na równi wszystkie -
zazdrość już czuję z samego rana,
zawiść w południe goszczę przy winie,
nienawiść nocną jest mi wybranką.
I dzięki siostrom nie będę więcej
męczyć wyznawców zacnej Erato,
literom szyje, jak kiszki skręcę.
Dosięgną bruku niedoskonale!
wolnyduch, 17 lutego 2025
Sonet snem spełnień skreślony
Z dedykacją dla tych, którzy lubią połączenie tautogramu z sonetem
**************************************************
Sen serdeczny spłoszył strachów smętną smugę,
sponiewierał smutki, słał słóweczka słodkie.
Snując sonatowym, selenowym splotem,
spokój sercu sączył, strojąc srebrną strunę.
Spójrz, skarlałe słońce spoczywa strudzone,
spogląda staruszek, struny skrzypiec smyra.
Satyny sukienka siecią skarbów syta -
spowiła sklepienie surowe, spiżowe.
Słyszysz? Sczezły słowa, snem spętane sady,
stubarwnym, sierpniowym - seledynem skrzącym,
stokrotką, sosenką, soczystości spadem.
Sadzawką, smagliczką, smyczkiem stworzeń skocznych,
smukłością sitowia, saren skrytych stadem.
Stań się skrawkiem spektrum spełnień serc strzegącym!
wolnyduch, 17 lutego 2025
Po zawirowaniach dusz braterskich spotkania
Wiersz był pisany pod kątem użycia w nim jak największej ilości oksymoronów, to takie ćwiczenie z ich użyciem.
Przypomnę, iż oksymorony to pojęcia pozornie się wzajemnie wykluczające np. suchy lód. młody stary itp...
*********************************************************
W czułych szeptach spotkań olbrzym świata skarlał,
ogień lód rozpalił w dwojgu serc dojrzałych,
mimo że samotni, jeszcze chwilę temu,
kiedy los serwował słodko-gorzkie przejścia.
Biedni tak niedawno, bogactwem się dzielą,
swoim towarzystwem, pośród głupich mędrców,
których ciemna jasność, blichtrem chce oświecić.
Nie wiedzą co tracą, patrząc w złoty cielec.
Są jak żywe trupy, z rutyną przy boku
i w wyścigu szczurów, w lodowej gorączce.
Bez uczuć, do celu, mkną jak automaty,
pragną być na szczycie, mieć pozycję, kasę.
Ale bratnim duszom obce są wyścigi,
nie chcą w czarnej bieli konać, gnić za życia.
Być gdzie ogień krzepnie, pośród kanibali,
gdzie pachnie cuchnący światek wielkich małych.
Wolą: ciepło dłoni, dom, dary natury,
od ludzkich robotów, tam, gdzie łzy są suche.
Gdzie człowiek trybikiem, z mocą truchlejącą,
z ciemniejącym blaskiem, tak jak zimne ognie.
Oni na uboczu miłością się pojąc,
śpieszą się powoli, słońce w cieniu dojąc.
Pragną, aby serca ich nie zardzewiały,
moc uczuć nie zbladła, świeżość zachowała.
By ich młoda starość, mimo futerałów
zszarzałych, przetartych, w zimie kwitła latem.
wolnyduch, 16 lutego 2025
Homo współczesny miopią dotknięty
Twój kod zapisał atawizm z przeszłości
bielą błyszczących kłów wśród czerwieni.
Wyrył w pamięci: krzem, mowę, ogień.
Dziś - płomień grzyba możesz rozniecić.
Losem tysięcy stale się bawisz,
spiralne nitki zgrabnie przewijasz -
tylko, by szybko owoc dojrzały
zbierać, nie patrząc na przyszłe żniwa.
Widzisz jedynie blichtru pozory,
które ząb czasu w próchnicę zmieni.
Nawet przez chwilę nie myślisz o tym,
że los pokoleń krzywy ulepisz.
wolnyduch, 16 lutego 2025
Duch wieszcza nigdy nie umiera
„Bóg wyrzekł słowo stań się, Bóg i zgiń wyrzecze.
Kiedy od ludzi wiara i wolność uciecze,
Kiedy ziemię despotyzm i duma szalona
Obleją, jak Moskale redutę Ordona -
Karząc plemię zwyciężców zbrodniami zatrute,
Bóg wysadzi tę ziemię, jak on swą redutę.”A. Mickiewicz
*********
Nam strzelać dziś nie każą,
i zapomniany Ordon,
lecz ćwiczyć rzepek stawy
wraz z karków giętkim skłonem.
Nie musi obcy wchodzić,
niosąc śmierć na chorągwiach,
by iskra przeszła w pożar,
kąsając, jak psów sfora.
Pod sztancą chorych bożków,
hodowla bladych twarzy,
by niczym wody krople
wypadły takie same.
Lecz kiedy zły mechanizm
zatnie się, zacznie skrzeczeć,
to może w końcu stanąć,
na nic się zdadzą chęci.
Powstaną znów Ordonów
patrony dusz na szańcach,
ich duch przegna despotyzm,
odrodzi wolność z wiarą.
I zastrzyk da nadziei
na przepływ miodu z mlekiem.
wolnyduch, 15 lutego 2025
"Światło między oceanami"
/inspiracja filmem na podstawie książki M. L. Stedman o tym samym tytule/
****************************************************************
Wymyśliłam cię córeczko lata temu.
Wymarzyłam biały czepek, srebro śmiechu.
Kołysałam w sennym sadzie, nim obrodził,
lecz niestety mimo starań przymarzł owoc.
A w tym sadzie było wszystko, oprócz ciebie,
winobranie pełne słońca, koszów szczęścia,
lecz do pełni brakowało twoich rączek,
jasnych włosów, gaworzenia, pierwszych kroczków.
Do momentu, gdy na grzbiecie wielkiej wody
przypłynęłaś, w łupineczce, razem z ojcem.
Jego serce nie przetrwało silnych wzruszeń.
Ty, musiałaś żyć, by radość dać, nieść ulgę.
Żebyś mogła stać się oczkiem w głowie dla nas,
odkąd Rea się nad nami zlitowała,
by po latach sen wyzłocić upragniony -
mogąc spełnić rolę matki oraz ojca.
Lecz życiowy sztorm oddzielił cię, by szczęście
porwać, zesłać srogą karę za sięgnięcie
po dar, który w obcym sadzie się narodził.
Zostawiając kartki wspomnień, słońca okruch,
wraz z nieskończonością tęsknot, źródeł słonych.
*****
II wersja
Gdzieś na krańcu świata,
na odległej wyspie
miga pasmo światła,
by ratować życie.
Chociaż skrawek ziemi
odcięty od lądu,
to dwoje odmieńców
szczęście trzyma w dłoniach.
Lecz do jego pełni
brak owocobrania,
dopóki ich Rea
cudem nie nagradza.
Darem nadzwyczajnym,
co przybył w łupince,
żeby dać im radość,
nadać barwy życiu.
Niestety nie będzie
ona trwała długo,
a los ją zamieni
w okrutną pokutę.
Przypomni, że szczęście
stawiane na cudzym,
nie ma prawa przetrwać,
lecz się zmieni w gruzy.
****
Notka z netu, nie znam autora.
„Akcja książki toczy się w 1920 roku w Australii po zakończeniu Wielkiej Wojny. Opowiada o losach Toma Sherbourne i Isabel Graysmark. Tom dostaje posadę latarnika na małej wysepce Janus Rock. Przeprowadza się na nią razem z żoną Isabel. Młoda Isabel marzy o gromadce dzieci, ale szczęście jej nie sprzyja. Po kilku poronieniach popada w depresję. Pewnego dnia zdarza się cud w ich życiu. Do brzegu wyspy przybija łódź ze zwłokami martwego mężczyzny i płaczącym dzieckiem. Isabel namawia Toma, żeby zabrał niemowlę z łodzi. Z dobrego serca bierze maleńką dziewczynkę. Podejmuje decyzję, żeby została razem nimi. Po jakimś czasie do brzegu przybija policja, która poszukuje dziecka. Tom trafia do więzienia, a dziecko wraca do biologicznej matki.”
wolnyduch, 15 lutego 2025
Królewska miłość ponad wszystko
inspiracja życiem króla Edwarda VIII Windsora i jego wielkiej miłości
*******************************
Na cóż mu pałac, na cóż bogactwo,
z bryłami lodu nie porozmawia,
a może z lustrem, z portretem starym
znajdzie więź bliską, bez alienacji?
Na całe szczęście życie się zmienia,
piękną kobietę zsyła mu w darze,
chociaż przeszkody jak fale wielkie,
to Edward dzielnie mierzy się z każdą.
Kościół, rodzina nie chcą królowej,
po dwóch rozwodach, przy boku króla.
Zatem on pragnąc być z panią Wallis
swoją rodzinę z koroną rzuca.
Mimo tęsknoty wielkiej za Anglią,
we Francji mieszka książę z małżonką.
W Windsorze spocznie, gdy oczy zamknie,
w zamian za życia szczęściem się pojąc.
By po czternastu latach samotnych
żona spoczęła przy jego boku.
***
II Wersja
Backigham Palace - to smok z dzieciństwa
mroczny, olbrzymi, z niżem zimowym.
W nim mały książę jak Tomcio paluch
w paszczy potwora jest zatopiony.
Ręce w imadle są dyscypliny,
na twarzy kwitną grymasy lęku,
kiedy czasami przed ojcem staje -
zimnym jak marmur władcą imperium.
Później, gdy wojna świat zacałuje,
Edward w niej udział również brać będzie.
Wszędzie wyczuje krew, odór trupi.
Zechce wypuścić białe gołębie.
A kiedy Jerzy na mrocznym łonie
spocznie na wieki, syn przejmie władzę,
stanie się ludu wielką ozdobą
ze szczerozłotym natury darem.
Dopóki nagły i błogi podmuch
nie porwie ciepłem, nadzieją szczęścia,
chęcią, by zerwać cudowny owoc,
mimo zakazów, wszech potępienia.
Wówczas gotowy poświęć wszystko,
będzie, by kochać jak zwykły człowiek -
odda koronę, tron, a z rodziną
na fotografii tylko się spotka.
Aby po latach w zamkniętej skrzyni,
znów być w ojczyźnie kochanej przodków,
mając przy boku małżonkę Willis,
której elita rzucała kłody.
Razem na wieki w Windsorze spocząć.
***
III Wersja
W ogromnej paszczy, mrocznego smoka
samotny Edward, jak Tomcio Paluch.
Czasem w pobliżu dwóch zimnych sopli
ze sztywnym kodem ich antenatów.
Młody pęd życia pnie śmiało w górę,
gdy stary usechł, a lud pokochał
ten szczerozłoty dar od natury,
którym uwielbia dzielić się szczodrze.
Pozornie los mu sprzyja łaskawy -
pałac, korona, władza, bogactwo,
każda zachcianka dla króla Anglii,
tylko bliskości serca mu braknie.
Aż nagle los mu dar z raju zsyła,
cudowny owoc, choć zakazany.
On się nie zraża na polu bitwy,
mimo, że nie ma żadnego wsparcia.
Dla Wallis gotów jest oddać wszystko,
by wypić nektar słodkiej ambrozji,
być na koncercie wspólnego życia,
póki horyzont mrok nie przesłoni.
Na końcu spocząć w krypcie Windsoru
razem z małżonką u jego boku.
*****************************
Król Edward VIII Windsor - syn króla V i królowej Małgorzaty był bardzo samotnym dzieckiem, bez towarzystwa rówieśników, ani rodzicielskiej miłości. W wieku 20 lat wysłany na wojnę, ale król sprzeciwiał się jego walce na froncie.
Mimo jego sprzeciwów król trafił jednak do okopów, mając w pogardzie śmierć i ryzykując życie, wcześniej też o mało nie zginął podczas inspekcji oddziałów Veros, gdy pocisk trafił jego samochód, a kierowca nie przeżył.
Minister wojny nie podzielał zdania króla, odwołał go z okopów, resztę wojny spędził w Sztabie Generalnym jako adiutant dowódcy.
Po powrocie z wojny i rocznym pobycie w na Uniwersytecie w Oxfordzie, odwiedził 50 krajów. Po śmierci ojca był nominowany na króla, jednak gdy zakochał się w Amerykance Wallis Simpson/wówczas mężatce i rozwódce/ postanowił się z nią ożenić.
Rząd i ówczesny premier Baldwin był temu przeciwny, jak również cała konserwatywna rodzina królewska oraz kler anglikański.
Król miał 3 wyjścia - rezygnację z małżeństwa, poślubienie Wallis wbrew stanowisku rządu/ co pociągało by za sobą dymisję rządu i kryzys konstytucyjny/ lub abdykację. Wybrał ostatnie rozwiązanie.
10 XII1936 r złożył koronę na ręce brata Jerzego, ojca królowej Elżbiety, matki obecnego króla Karola.
11XII 1936 przemówił do narodu na falach BBC,
„Moje serce należy do Wallis, nie mogę żyć, bez kobiety którą kocham” .
Pod koniec życia przemówił w telewizji BBC, dając świadectwo swojej wielkiej miłości.
„Nie byłem szczęśliwy, bo serce miałem puste, nim spotkałem Wallis
i się wszystko zmieniło, Przez pół życia byłem z najpiękniejszą kobietą na świecie i ona jest wszystkim dla mnie”.
Król Edward VIII zmarł 28 V 1978 r, 14 lat później zmarła Wallis,
która od śmierci męża żyła samotnie, rzadko opuszczając francuski dom w Paryżu, czytając często piękne listy męża przy kominku. Wallis zmarła w 1986 r
i poczęła obok męża w królewskiej krypcie na zamku w Windsorze.
****
P.S
Jako król ponoć był lubiany przez lud, bo chciał być blisko niego,
często się z nim witał, potrafił uścisnął kilkaset osób, miał ciepłe usposobienie i był zupełnie inny, niż jego zimny, sztywny i konserwatywny ojciec.
Pisząc wiersz skupiłam się na królewskiej miłości, na tyle wielkiej, że król wolał abdykować, niż się jej wyrzec, dopiero później wyczytałam o tym, że miał on niestety sympatie nazistowskie, ale ten aspekt zupełnie nie dotyczy mojego wiersza.
Ostatnie komentarze:
21 lutego 2025
ajw
Trochę w nim rezygnacji, trochę melancholii,
21 lutego 2025
Doskonale dopasowana technika do modelki :)
21 lutego 2025
Jaka piękna depresja :)
21 lutego 2025
Ten też śliczny..
21 lutego 2025
Efemeryczny.. Piękna fotka :)
21 lutego 2025
Jaga
Dmuchawce są wdzięcznym tematem fotografii
21 lutego 2025
:))
21 lutego 2025
:)) Coraz rzadziej je (sarny) spotykam, niestety
21 lutego 2025
Skoro nie kwantowo, może wstęga Mobiusa?
21 lutego 2025
Kredyt to cierpienie..
21 lutego 2025
Tylko sie sturlać po trawie na dół..
21 lutego 2025
Bezka
dobry wiersz.
21 lutego 2025
ajw
21 lutego 2025
ajw
20 lutego 2025
absynt
20 lutego 2025
absynt
20 lutego 2025
absynt
20 lutego 2025
sam53
20 lutego 2025
Yaro
20 lutego 2025
wiesiek
20 lutego 2025
marka
20 lutego 2025
marka