4 sierpnia 2024
Nic
Przechodzę przez te uchylone drzwi. Przekraczam próg. Światło jarzy się niemrawo. Pod sufitem
plafony. Zakurzone płótna pajęczyn. Falują. Kołyszą się…
Zasłony w purpurze. W obskurnym świetle kinkietów.
W półmroku...
Zasłony ze zjawami gestów w kunsztownie zdobionym miękkim pluszu.
I w tej ciszy milczenie rzeczy. Jakieś odbite obrazy w przedmiotach, w szarych kineskopach
martwych telewizorów.
Za szklanymi ścianami gablot
nieruchome
wskaźniki.
Zegary. Pokrętła…
Unicestwione laboratorium. Skamieliny rzucające cienie
w prześwitach idących z ukosa. Od okien, księżyca.
Od nocy.
Rozsnuwa się w resztkach i kłębi
mżący szarością obłok płynącego kurzu ..
Wiesz, nie ma tu czasu. Albowiem nie ma. Jest tylko nic.
Takie --
szumiące
w uszach
-- piskliwe NIC.
(Włodzimierz Zastawniak, 2024-08-04)
***
https://www.youtube.com/watch?v=nf-Ep7yhU6A
16 września 2024
dość mam deszczusam53
16 września 2024
Aktywność - BiernośćBelamonte/Senograsta
15 września 2024
Tekstury IIArsis
15 września 2024
You are like my soul, A butterflyEva T.
15 września 2024
1509wiesiek
15 września 2024
Politykom wierzyć nie można!Marek Gajowniczek
15 września 2024
Mój kościół 3 (przeżyciaBelamonte/Senograsta
15 września 2024
Kucie zimnej staliRobert Hiena
15 września 2024
jesienne przesileniesam53
14 września 2024
1409wiesiek