18 may 2016
Dwa dni przed jutrem.
Uciec stąd.
Z najwyższego piętra wieżowca brudnego miasta słychać muzykę, donośne śmiechy, ot, niezwykłe spotkanie ludzi prawdziwych.
A tylko ich emocje są fałszywe, poprzyklejane uśmiechami, które od dawna nie należą do nich.
Szukam schronienie w martwej pościeli mojego łóżka, lecz źle się czuję, przyzwyczajona do chłodu podłogi.
Piszę, gryzmoląc długopisem po różowych kartkach, bo tylko ja siebie czytam, osnuta cieniem.
Dostrzeż mnie, znaczę nic, zrośnij się ze mną.
Podłoga tańczy cudzymy krokami, lecz czy zmierzają w moją stronę?
Martwi artyści głaszczą mnie po głowie i już wiem, że zginęłam, choć jeszcze w półśnie szepczę Twojej nieobecności wiersze Bukowskiego, czy możesz usłyszeć?
Chodź, przecież obiecałeś, że kiedyś stąd uciekniemy.
5 may 2024
Poetic JusticeSatish Verma
4 may 2024
N1absynt
4 may 2024
Izerska rzekakalik
4 may 2024
0405wiesiek
4 may 2024
Suffering Was RightSatish Verma
3 may 2024
M1absynt
3 may 2024
0305wiesiek
3 may 2024
I Was LostSatish Verma
1 may 2024
DogmaticallySatish Verma
30 april 2024
Justice PureSatish Verma