Poetry

best ja
PROFILE About me Friends (2) Poetry (38) Diary (15)


1 january 2014

gnosis

"Największą sztuką jest pozwolenie na to, aby ja - magiczne i ego tańczyły ze sobą wewnątrz naszej psyche bez wzajemnego konfliktu" - P. J. Carroll

nastaje świt, spójrz jak wschodzi myśl
jej ostrza ranią w upływie krwi
zbudzony w purpurach ty
a ból nie daje umrzeć
zaśnij więc, w nadziei na nowy dzień
to naturalne przecież, że kochasz
obrazy ze swych snów
na pocałunek stworzenia


number of comments: 5 | rating: 5 |  more 

blue eye,  

w trakcie snu myślimy inaczej, i całe szczęście. fajne

report |

Hosanna,  

ból faktycznie to proces broniący życia a jednak trudno to przyjąć .. jakby jakaś sprzeczność w tym jest :) Podoba mi się zdanie "to naturalne przecież, że kochasz obrazy ze swych snów". Kocham i nawet od wielu lat rzadko mam złe sny (kiedy jestem chora) a jednak ludziom śni się tyle snów których nie kochają .... Wiersz podoba mi się o ile odnosi się do faktycznego stanu cierpienia ciała lub umierania a jeśli jest przenośnią dla duchowych nerwic to nie :)

report |

best ja,  

nie chodzi o ból duchowy w sensie jakim go postrzegasz (smutek, pustka itp.) lecz o ból metafizyczny, tzn psychiczny, irracjonalna sprzeczność, ból ten jest w istocie taki sam jak fizyczny z tym, że nie wiadomo co go wywołuje. Śmierć, tu bardziej w znaczeniu zagubienie i szaleństwo, ale nad tym pomyśl sama

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1