Poetry

Dwoje ludzi poszarzałe z troski twarze
 wyczekane twarze z rozpaczy rysami
 nadziei iskrą w zmęczonym spojrzeniu
wpatrzone w jedno okno ponad szarym murem przemienienia
dwie wyczekane twarze
dwojga kochających ludzi
dłonie kurczowo splecione bieleją od uścisku
pełne łez spojrzenie matki
ojca niepokój i nadzieja
płyną godziny za murem przemienienia
czy stanie się on dziś do życia bramą
twarze rodziców czekające dziecka...
pełne miłości która wydaje się od śmierci silniejsza
jaka będzie ta czekana godzina




wszystkim czekąjącym pod takimi murami