13 october 2011
On
Widzę szary świat,
a w nim ludzi
bez serca i duszy.
W tłumie on,
beztrosko uśmiechnięty,
niesfornie potargany.
Myślę,
ominie?
przystanie?
On tylko spojrzał,
rękę podał
i już został.
Latest items:
other poems: Pierwszy raz..., Cisza, Ciemność nadciąga, Prośba, Cisza z Burzą Namiętności, Na krawędzi snu, Ofiara, Dlaczego, Pokój spowity mrokiem, Senne wpomnienia, Miłość, Łza, Złudzenie, Śmierć, Samotność, Trzy przekleństwa ludzkie, Skłócone rod(zin)y, Nagi Anioł, Mroczna noc, On, Cień, Dni, których nie powinno być, Karetka, Turkusowa Pani,
Latest comments:
9 may 2025
wolnyduch
U Ciebie jak zwykle wyciszająco, Violetko, zastanawiam
9 may 2025
Ciekawe spojrzenie, cóż też myślę, że słowem
9 may 2025
Fajny, kolorowy i radosny, z pewnością to super
9 may 2025
Dobrze czuć wolność również w ubiorze, ale
9 may 2025
Tak niestety ono jest obecne. Dzięki za czytanie.
9 may 2025
Nie wszystko da się uprać, najgorzej jak ktoś
8 may 2025
jeśli tylko
jeszcze wolniej..
8 may 2025
Weronika
Mimo wolnie.
8 may 2025
poddanie..
8 may 2025
co za mordka :)
8 may 2025
właśnie tak to jest..
8 may 2025
Pojechał do Wrocławia :) Dostał rodzinę (do
9 may 2025
wiesiek
8 may 2025
wiesiek
7 may 2025
wiesiek
6 may 2025
Eva T.
5 may 2025
wiesiek
4 may 2025
wiesiek
3 may 2025
marka
3 may 2025
marka
3 may 2025
marka
3 may 2025
marka