13 october 2011
On
Widzę szary świat,
a w nim ludzi
bez serca i duszy.
W tłumie on,
beztrosko uśmiechnięty,
niesfornie potargany.
Myślę,
ominie?
przystanie?
On tylko spojrzał,
rękę podał
i już został.
Latest items:
other poems: Pierwszy raz..., Cisza, Ciemność nadciąga, Prośba, Cisza z Burzą Namiętności, Na krawędzi snu, Ofiara, Dlaczego, Pokój spowity mrokiem, Senne wpomnienia, Miłość, Łza, Złudzenie, Śmierć, Samotność, Trzy przekleństwa ludzkie, Skłócone rod(zin)y, Nagi Anioł, Mroczna noc, On, Cień, Dni, których nie powinno być, Karetka, Turkusowa Pani,
Latest comments:
2 february 2025
Bezka
Po prostu świetny!
2 february 2025
Cudnie!
2 february 2025
Ukłon ode mnie.
1 february 2025
Belamonte/Senograsta
brawo
1 february 2025
czaple są piękne, ale żurawie chyba jeszcze
1 february 2025
te kwiaty to były od niej właśnie, prezent
1 february 2025
dzięki, te zanikające zanikanie to taka zagwostka
1 february 2025
a to pech, ale proza, ja jednak gonie czasem
1 february 2025
wolnyduch
Tak, chyba każdy piszący ma podobne marzenia, myślę,
1 february 2025
violetta
Dziękuję ci bardzo :)
1 february 2025
A może jednak jest coś :) chciałoby się teraz
1 february 2025
sorry - odczytać, miałam napisać.
1 february 2025
wiesiek
1 february 2025
ajw
1 february 2025
ajw
31 january 2025
wiesiek
31 january 2025
ajw
30 january 2025
Jaga
30 january 2025
ajw
29 january 2025
absynt
29 january 2025
wiesiek
28 january 2025
wiesiek