1 august 2012
O niczym, czyli jak nie pisać wierszy w XXI wieku
I.
na polu stoi drzewo
pod drzewem leżę ja
na drzewie siedzi słowik
wokoło cisza trwa
II.
spod drzewa nagle wstaję
zaczyna padać deszcz
słowik się chowa w liściach
a mnie przechodzi dreszcz
III
zaczyna wiać zły wicher
z oddali słuchać grzmot
uciekam z tego miejsca
a w sercu mym łomot
IV
słowik odleciał szybko
już w domu grzeję się
dziwne to było zajście
w myślach uśmiecham się
29 april 2024
AmnesiaSatish Verma
28 april 2024
Pan pokląskwa w ostatnichJaga
28 april 2024
CompromisedSatish Verma
27 april 2024
Uśmiech z trawkąJaga
27 april 2024
By KissesSatish Verma
26 april 2024
2608wiesiek
26 april 2024
The EntitySatish Verma
25 april 2024
2504wiesiek
25 april 2024
QuartzSatish Verma
24 april 2024
The End StartsSatish Verma