Mada44, 27 june 2011
Nie myśl, że wszystko łatwo przychodzi,
Że wszystko od razu da się zrobić.
Trzeba najpierw chcieć,
Potem trwać w swym dążeniu,
By osiągnąć cek w założeniu.
Uzbrój się w cierpliwość,
Nie zwracaj uwagi na trud.
Uwierz, że wiele potrafisz,
A obudzisz swą moc w działaniu.
Mada44, 20 january 2014
Czemu losie wciąż mnie ratujesz.
Umrzeć nie dasz, ale żyć też nie.
Czemu tak ciężko mnie traktujesz.
Tak łatwo i tak często ranisz mnie.
Moje serce przepełnione bólem,
Schowane pod maską uśmiechu.
Wszystko znosi to z wielkim trudem,
Wciąż ucieka w wielkim pośpiechu.
Nie zawsze potrafię stawić ci czoła.
Zbyt trudne dajesz mi zadania.
Zwolnij bym sił nabrać mogła,
Bo nawet moja maska ma dość udawania.
Jak mam sobie dać radę,
Kiedy brakuje sił,
Kiedy w mym sercu tyle zwątpień tkwi.
Jeśli losie mam tak dalej żyć,
To poprowadź mnie właściwą drogą
I pozwól, bym mogła zrozumieć,
Bym przez życie nie szła z trwogą.
Mada44, 20 january 2014
Po cóż znosić trudy życia,
Kiedy można uciec w nicość,
Nie czuć bólu cierpienia,
Gdy już więcej nie można wytrzymać.
Wiem, że ucieczka to tchórzostwo,
Że rozczulam się nad sobą.
Nie chcę nawet spojrzeć w niebo.
Chcę tylko zamknąć drzwi za sobą.
Czemu brak mi tej wiary,
Że prócz smutku radość też istnieje.
Czemu we mnie świat jest taki szary,
Ma rozdarta dusza się nie śmieje.
Niech zapłakane oczy staną się suche.
Strach przed krzywdą wreszcie zniknie.
Niech dusza mocno się zaharuje.
Ból serca przestanie istnieć.
Mada44, 20 january 2014
Całe moje życie to droga wyboista,
Kręta, zagmatwana, zawiła.
Kiedy udaje się znaleźć odrobinę równości,
Pułapka, dół wielki,
Znów trzeba się wydostać.
Lecz coraz mniej sił,
By iść przed siebie.
Walczyć o szczęście.
Walczyć o siebie.
Pragnę zamknąć się w ciszy.
Wypełnić się spokojem.
Ucieczka nic nie daje.
Strach dalej dręczy, obaw tak wiele.
Skupiona na tym, co przegapiłam.
Nie dostrzegam, co dane mi zostało.
Mada44, 20 january 2014
Czemu losie wciąż podnosisz poprzeczkę?
Sprawdzasz mnie, a ja z pokorą to znoszę.
Tobie to nie wystarcza,
Chcesz jeszcze więcej.
Wtedy coś we mnie pęka
Już się nie godzę.
Chcę czegoś więcej niż pokory ducha.
Bunt we mnie wciąż się zbiera i narasta.
A ma pokora gdzieś znika.
Bez niej staje się bardziej harda.
Chcę o wiele więcej od życia.
Chcę, by radość wokół mnie była.
By miłość mi towarzyszyła
I spokojem obdarzyła.
Mada44, 20 january 2014
Nie wiesz jak masz postąpić.
Nie wiesz jak w tym się odnaleźć.
Nie chcesz żadnej zranić.
Trudno o dobre rozwiązanie.
Ale nie da się tak żyć,
Zawsze któraś będzie cierpiała.
W życiu należy podejmować decyzje.
Czas ich sam nie rozwiąże.
Nie da się żyć zawieszonym w próżni,
Bo i tak będziemy coś komuś dłużni.
Mada44, 19 january 2014
Nie mam żalu do Ciebie,
Że wypatrzyłeś mnie z pośród innych.
Nie mam żalu do Ciebie,
Że tak się stało, nie szukam winnych.
Cóż, mogę podziękować Tobie,
Że znalazłam miłość w sobie.
Jeżeli mogę mieć żal, to tylko do losu,
Że połączył nas w ten sposób.
Nie mam żalu do Ciebie,
Gdyż pozostały cudowne wspomnienia.
Jeżeli ogarniają mnie smutki,
To tylko dlatego, że ten czas dany mi
Był stanowczo za krótki.
Mada44, 15 january 2014
Tak naprawdę nie wiem,
Co o mnie myślisz.
O tym wszystkim,
Co los przynieść raczył nam.
Czy Twoje uczucia
Są tak gorące,
Jak zapewniałeś mnie
W każdy dzień tam?
Piękne to były chwile.
Piękne wspomnienia są.
Bezgranicznie czegoś brakuje.
Twej bliskości,
Która jest daleko stąd.
Los da nam spotkać się jeszcze raz?
Czy była to przygody chwila,
Która dla nas miejsca nie zostawiła.
Mada44, 19 january 2014
Przy Tobie czuję, że wszystko mogę,
Że nic złego stać mi się nie może.
Spod nóg odrzucę każdą kłodę.
Pozwól mi tak żyć Panie Boże.
Wtedy świat jest taki piękny,
Jakby raj na ziemię zstąpił,
Każdy dzień uśmiechnięty,
Me życie takie radosne.
Mada44, 20 august 2021
Nie pytaj dlaczego,
Przychodzą te chwile,
Gdy zwątpienie ogarnia mą duszę.
Pragnę więcej,
Niż to, co daje mi los.
Przeszkód tak wiele,
Coraz więcej.
Brakuje sił na nowe wyzwania.
Życie zbyt mocno mnie hartuje,
Za długo,
Za ciężko.
Pragnę zasnąć,
Bardzo długo,
Bardzo mocno.
Obudzić się,
Wreszcie wypoczęta,
Wreszcie silna,
Przeszkody mieć za sobą,
Prosto do celu dotrzeć.
Mada44, 8 november 2021
Łykacie jak głodne pelikany,
Każdy kit bez namysłu.
Rozum odjęło,
Gdy prezes powiedział,
Durny naród można kupić.
Daliście się sprzedać
Za groszy kilka
I tak inflacja je zjada.
Sprzedaliście siebie,
Sprzedaliście braci
I Ojczyznę kochaną naszą.
Gdy władza wieczna nastanie,
Kupować was już nie będą.
A wtedy to wy w pogardzie
Będziecie.
Najbiedniejsi z biednych.
Czy warto tak było
Upokorzyć się
Judaszowe dzieci.
Mada44, 19 january 2014
Jesteś tym, na którego mogłabym czekać.
Jeśli bym tylko wiedziała, że to możliwe.
Mogłabym przez jakiś czas żyć złudzeniami.
Ale czy długo tak wytrzymam?
Spadnę wreszcie na ziemię,
By poczuć twardy grunt pod mymi stopami.
Już we mnie nie będzie tyle wiary.
Cierpliwości też zapewne braknie.
Dojdę tylko do jednego wniosku,
Że znów za złudzeniem podążyłam,
A ono ucieka przede mną jak bańka mydlana.
Ja tylko patrzę, kiedy się rozpryśnie i zniknie.
Mada44, 8 july 2015
Pragnę spędzać każdą noc przy Tobie.
Czuć dotyk Twoich rąk.
Rozmowy niekończące się w późną noc.
Rozgrzana Twoim ciałem.
Pragnę zasypiać w Twych ramionach.
Bezpieczna w twojej bliskości.
Budzić się miłością otulona.
Z radością witać nowy dzień.
Pragnę spędzać każdy dzień przy Tobie.
Troski dzielić po połowie.
Wspierać każdy krok Twój.
Byś zasypiał mą miłością obdarzony.
Mada44, 21 october 2021
Na papier przelewam
Smutne wspomnienia.
W wierszach je chowam,
By otworzyć nowy etap życia.
Utkany z doświadczeń swoich i innych,
Wsparty obserwacją, przemyśleniami.
W życiu pragnę widzieć miłość.
W ludziach widzieć pozytywy.
Czym więcej ich widzę,
Tym więcej doświadczam dobra.
A źli ludzie?
No cóż.
Traktuję, jako lekcję pokory, cierpliwości.
Oni sami tworzą swój los.
To czym obdarzają do nich w końcu wraca.
Mada44, 7 november 2021
Czasem chciała bym
Wróżką być.
Wiedzieć,
Co jutro przyniesie.
Co wybrać?
A przed czym uciekać?
Lecz wtedy,
Byłabym jak dziecko
Prowadzone za rączkę.
Bezwolne,
Niewiele umiejące.
Więc już wolę,
Doświadczać.
Uczyć się na błędach.
Cieszyć się z osiągnięć.
Mada44, 20 september 2021
Strzeliste wieżyczki
Chowają się w chmurach.
Gęsta mgła pokryła tarasy.
Snuje się szary dzień po murach.
Czas jesieni nadszedł.
Krajobraz oglądany z baszty,
Kolorami się pokrył.
Liście rozścielały dywan w parku,
By spacerować po nim.
Niebo coraz bardziej szare
Wprowadza nas w nostalgię.
I zamyślamy się nad tym co było,
I nad tym co nam czas pokaże.
Mada44, 3 november 2021
Jednym stara bieda
Ciągle w oczy zagląda,
Narzekają i nic nie robią.
Drudzy idą do przodu,
Pracują i nie narzekają.
Dla nich ok wystarczy.
Komu łatwiej się żyje,
Widać od razu.
Mada44, 2 november 2021
Tak wiele pytań nurtuje mnie,
Na które chcę poznać odpowiedzi.
Myśli błądzą
Po bezdrożach niewiedzy.
Szukam wszędzie,
By poznać sens.
Mada44, 2 november 2021
Poszedłeś drogą
Nie tą, co ja.
Zbłądziłeś.
Wołałam.
Nie chciałeś usłyszeć,
Pozwoliłam odejść,
Byś poszukał sam,
Tego, co dojrzeć nie chcesz.
Byś poszukał drogi,
Ku dobroci, miłości.
Czy do mnie?
Nieważne,
Niech Twoje życie,
Wartości nabierze.
Mada44, 25 september 2021
Jestem dla Ciebie jak księżycowa noc,
Która z nadejściem świtu musi odejść.
Cudownie odprężony
Przyglądasz się gwiazdom.
Podziwiasz ich piękno .
Senność mija, wypełniając rozkoszą,
Twą zagubioną duszę.
Chcesz tak trwać.
Oddalasz myśli, że świt nadchodzi.
Oto się zbliża,
Przenosząc Cię znów do rzeczywistości.
Tam mnie już nie ma.
Ja jestem tylko księżycową nocą.
Mada44, 2 november 2021
Emocje Twoje w przemocy schowane,
Zagubione w nałogu.
Na trzeźwo nie przepraszasz,
Jakby nic się nie stało.
Mroczne myśli
Schowane w spokojnym tonie.
Usypiasz czujność.
By zdeptać.
Odpychasz,
Pragnąc akceptacji.
Poniżasz,
Pragnąc uznania.
Droga donikąd.
Nikt nie zrozumie Ciebie,
Bo nikt nie rozumie zła,
Przed złem tylko ucieka.
Mada44, 6 october 2021
Gdzie miłość, czułe słowa,
Te pieszczoty delikatne?
Gdzie miłość, ta na co dzień?
W prostych czynach,
W miłych gestach.
Gdzie miłość,
Przecież miała być na zawsze.
Rozpieszczana dotykiem,
Upajana czułym słowem.
Gdzie to wszystko się podziało?
Gdzie odeszło?
Już na zawsze?
Mada44, 6 october 2021
Przyjdzie ten czas,
Gdy na nowo zaufasz.
Uwierzysz, że wokół Ciebie,
Dobrzy ludzie są.
Przyjdzie ten dzień,
W którym siebie pokochasz,
Zrozumiesz, że życie
Wiele może Ci dać.
Przyjdzie ta chwila,
Że serce swoje otworzysz.
Wpuścisz do niego miłość,
Bo dla niej warto trwać.
Niech ta chwila
Przyjdzie jak najszybciej.
Nie marnuj już więcej
Żadnego dnia.
Mada44, 11 october 2021
Twarze smutne
Z bruzdami na czole.
Wiele w nich bólu, goryczy.
Obraz trudu niosą
Na plecach zgarbionych.
Ciężki los dźwigają,
Martwiąc się jak przeżyć.
Mało od życia oczekują.
Mało dostają.
I tak sobie idą, idą,
Nic z tym nie robiąc.
Tylko narzekają.
Mada44, 16 october 2021
Nie pytaj dlaczego przychodzą te chwile,
Gdy zwątpienie ogarnia duszę.
Po prostu,
Brakuje sił,
Wiary w lepsze jutro,
Że przebiję ten bezduszności mur.
Zbyt wiele chwil zwątpienia.
Sił brakuje, by nadstawiać drugi policzek.
Zmęczona chcę odejść.
Tam, gdzie już nic nie będzie bolało.
Mada44, 11 october 2021
Biel pokryła szronem zieleń,
Spokój błogi nastał.
Rześkie powietrze woła na spacer,
Kuszą promienie słońca.
Alejki parku witają gościnnie.
Usiądźcie szepce ławeczka.
Nad głowami wietrzyk
Poruszył giętkimi gałęziami,
By białym puchem obsypać.
Na wyciągniętej dłoni
Topnieje śnieżynka.
Bajkowy świat
Przyciąga uwagę.
Woła nas w głąb
Labiryntu alejek.
Drzewa, jak straż przyboczna
Wskazują drogę
Zapraszają dalej.
Czas upływa niezmierzony
Lazur zamieniając w granat.
Mada44, 27 august 2021
Dziękuję Tobie za miłość,
Którą mi dałeś.
Dziękuję Tobie za dobroć,
Którą mi ofiarowałeś.
Dziękuję za Twą czułość.
Dziękuję za Twą szczerość.
Dziękuję za wszystko
I mam nadzieję,
Że to wszystko trwać będzie
Jeszcze dni wiele.
Mada44, 21 august 2021
Tęsknota ma wielka,
Wciąż mi Cię brak,
A Ciebie nie ma
I smutno mi tak.
Ja wciąż Cię kocham,
W mych myślach trwasz.
To do nich wzdycham,
By wrócił ten czas.
Czas, w którym miłość
Czułam w spojrzeniu.
W czułym dotyku,
Radosnym uśmiechu
Wierzyłam słowom
Szeptanym namiętnie.
Ufałam Tobie,
W Twoją przysięgę.
Zniknęło to wszystko.
Miłość też zniknęła.
Zwątpiłam w szczerość.
Nieufna, nie chcę wyjść naprzeciw.
Mada44, 21 august 2021
Powiedz jakich czarów użyłeś,
Że tak poszłam za Tobą.
Zniknąłeś a ja nie wiem,
Co mam zrobić ze sobą.
Nie ma Ciebie przy mym boku,
Radzić sobie muszę sama.
Trwam w tym amoku
Bez szansy odzyskania.
Czas więc najwyższy,
Przestać się dręczyć.
Odrzucam wszystko,
Na co wpływu nie mam.
Poczekam na nowe,
Też będzie pięknie.
Mada44, 3 july 2021
Na papier przelewam ból.
Wspomnienia chowam wśród strof.
Odnajdę nową drogę,
Zobaczę, co dobre.
Z doświadczeń skorzystam.
Nowy stworzę życiorys.
Ufna, lecz rozumna,
Zaufam tylko sobie.
Mada44, 15 november 2021
Niedokończone rozmowy
Pragną, by
Słowa popłynęły
Jasno i przejrzyście.
Dokończyły temat.
Stłamszone myśli
Pragną, by
Zostały uwolnione.
Poukładane i logiczne
W jedną całość.
Niespełnione marzenia
Pragną, by
Stały się spełnione.
Wyśnione i cudowne,
Urzeczywistnione.
Jakby nie spojrzeć
Wszystko pragnie, by
zostało zrealizowane.
Mada44, 27 august 2021
Przy Tobie czas się zatrzymał.
Każda chwila była szczęśliwa.
Czas płynął w wielkiej radości.
Tyle w tych chwilach było miłości.
Szczęście to krótko trwało.
Odchodząc wszystko zabrało.
Piękne wspomnienia zastąpił ból.
Dlatego zadaję sobie pytanie.
Czy warto było, być tak szczęśliwą?
Mada44, 12 january 2022
Przyszło nam żyć w piekle
Udającym niebo
Z zakłamaniem modlący się
Mówią nam jak mamy żyć
Myśl jest tylko jedna – nasza
Niepokornych ukarać
Młodych nauczymy
Którą drogą mają iść
Wieczny kierunek dadzą nam
Durny naród wszystko kupi
A kto spróbuje nas ruszyć
Rozdepczmy jak robaka
Mada44, 27 october 2021
Łzy z bezmocy zrodzone
W ciszy spływają po policzkach.
W krzyku rozpaczy głos ginie w gardle.
Oczy zamknięte nie chcą widzieć.
Kulę się w swoich ramionach,
Myśląc, że schowam się,
Że zło nie zobaczy mnie.
Pragnę zniknąć,
Nic nie czuć.
Nic to nie daje.
Nie czując bólu,
Nie czuję radości.
To żadne rozwiązanie.
Mada44, 26 october 2021
Nie chcesz mówić dobrze
Nie mów wcale.
Nie chcesz patrzeć
Odwróć wzrok.
Daj żyć innym,
By mieć życie swoje.
Mada44, 26 october 2021
Jesteś moim światłem,
Gdy gubię się w ciemności.
Wskazujesz mi drogę,
Gdy pobłądzę.
Jesteś przy mnie,
Kiedy próbuję strach pokonać.
Przytulasz mnie,
Gdy się boję..
Gdy się smucę,
Potrafisz rozweselić,
By mój świat stał się radośniejszy.
Tak wiele zawdzięczam Tobie,
Mój ty przyjacielu.
Mada44, 26 october 2021
Tak niewiele trzeba,
A tak wiele można zrobić.
Podzielić się bogactwem.
Czy musimy mieć go w nadmiarze?
Tak niewiele trzeba,
A tak wiele można zrobić.
Wysłuchać w potrzebie.
Czy stać nas tylko na pogardę?
Tak niewiele trzeba,
A tak wiele można zrobić.
Zaakceptować w pełni.
Czy trzeba bać się inności?
Tak niewiele trzeba,
A tak wiele można zrobić.
By świat przyjazny stał się.
Radośnie przeżywać dzień każdy.
Mada44, 23 october 2021
Przyglądaj się innym,
Lecz sobie tym bardziej.
Ucz się na błędach,
Korzystaj z doświadczeń.
Zatrzymaj to, co warte,
Godne uwagi,
By zmienić siebie,
Bo nie jesteśmy idealni.
Mada44, 17 october 2021
Powtarzając brednie,
Jak bezmyślna papuga,
Ośmieszasz się.
Za nim coś powiesz, pomyśl.
Bóg dał Tobie rozum,
Byś go używał.
W swej naiwności,
Wierzysz kłamcom.
Stałeś się marionetką,
Którą rządzą inni,
Nie mając swojego Ja.
Okradany z własnego życia
Nie masz wpływu
Na zmiany,
Które Ciebie dotyczą.
Mada44, 18 october 2021
W spokojnym oddechu
Odnaleźć rytm serca.
Rozmyć się w ciszy,
Odpłynąć z wiatrem.
Leciutka jak piórko
Zwiedzać świat myśli,
By je poukładać.
Spokojnym tchnieniem
przelać na papier.
Pocztą gołębią
Rozesłać do tych,
Co pragną przeczytać.
Mada44, 18 october 2021
Przyjdzie taki dzień, że uda się,
Wymazać wszystko z pamięci.
Wszystko co złe, co smutne.
Wtedy stworzę nowe wspomnienia,
Te piękne, te radosne.
Delektować się będę
Każdym nowym dniem
Z uśmiechem rozpoczętym.
Z energią wyjdę naprzeciw.
Nowym wyzwaniom spojrzę
Prosto w oczy.
Nie poddam się przeciwnościom losu.
Bo we mnie już będzie
Ta wiara, ta moc,
Że wszystko mogę.
Nie dam się zranić,
Nie dam się pokonać.
Mada44, 18 october 2021
Gdzie tak daleko myśli me biegną?
Podążam za nimi
Gubiąc się w natłoku zdarzeń.
Wyrzucam je z siebie,
Lecz one natrętnie wracają.
Chaos w głowie,
Już go nie ogarniam.
Zmęczona chce zasnąć.
Bezsenne noce, zaspane ranki,
A ja zmęczona coraz bardziej.
Pragnę odpłynąć w świat marzeń,
Gdzie wokół mnie zieleń słońcem zalana,
Gdzie ciepłem otulona
Budzę się wyspana.
Mada44, 19 october 2021
Gdzie nie spojrzysz,
Krzywo patrzą.
Czy na pewno?
Gdziekolwiek słyszysz,
Obgadują.
Czy na pewno?
Skupiony na sobie
Wszystko odbierasz do siebie.
Jak rozbitek na oceanie
W swej samotni opuszczony
Narzekasz, że wszyscy źli.
Czy na pewno?
Że wszyscy przeciwko Tobie.
Czy na pewno?
Zrób pierwszy krok
W stronę ludzi,
Poszukaj w nich dobra,
Przekonaj się,
Że nie wszyscy są
Przeciwko Tobie.
Mada44, 19 october 2021
Dokąd zmierzają moje myśli
Wśród gwaru istnień.
Niech wtopią się w nie
Podążając za życiem.
Schowam się wśród ludzi,
By odczuć ich rytm.
W takt bicia serc
Zjednoczę się z nimi.
Spokój ogarnie mnie,
Myśli ustaną.
Pójdę przed siebie
Wstecz nie oglądając się.
Życie wskaże nowe drogi.
Nowe drzwi otworzą się.
Nowy świat mnie pochłonie,
W radości roztopię się.
Mada44, 21 october 2021
Kim jesteście,
Żeby być sędziami wiary,
Żeby stawać się ponad Boga.
Kto wam dał władzę nad światem?
Żeby urządzać go po swojemu.
Grzechu w was ogrom,
Przykładu wcale.
Skupieni na mamonie,
Na rozwiązłości,
Prowadzicie wiernych drogą
Grzechu swojego.
Kto służy złu
Grzech na siebie bierze.
Boga mamy w sercu.
Wystarczy wsłuchać się,
I odróżnić,
Co dobre
A co złe jest.
Mada44, 23 october 2021
Budzi się nowy dzień,
Wstają nowe możliwości.
Patrzę na nie
Jeszcze zaspana.
I nie wiem,
Co mam z nimi zrobić.
Może najpierw kawa.
Obudzić się trzeba.
Jeden łyczek,
Potem drugi i następny,
A chęci nie ma.
Jak tu się ruszyć?
Wciągnąć w wir pracy.
Może wpłynąć na psyche,
Ona z tym sobie poradzi.
To pewnie trzeba
Zacząć od afirmacji.
I tak sobie powtarzam,
Wciąż te same zdania.
Mam w sobie ogrom energii
I dużo chęci do pracy.
Czas ucieka,
Efektów żadnych.
Wiem!!!
Pewnie dobrze zrobi mi,
Druga kawa.
Mada44, 21 october 2021
Powiedz mi
Czemu złości Cię
Uśmiech u innych.
Uśmiech może być maską,
która przykrywa
Rozpacz duszy.
Nie zazdrość,
Nie znasz ich życia.
Uśmiechnij się.
Uśmiech łagodzi ból.
Życie krótko trwa,
Nie trać go na
Na zazdrość,
Która truje Twoją duszę.
Mada44, 27 october 2021
Wspomnienia okrutne pragnę zostawić,
Gdzieś hen daleko za sobą.
Zgubić na zawsze, by już nigdy
Nie odnalazły drogi do mnie.
Iść do przodu,
Bez balastu cierpienia,
Odnaleźć świat miłości.
Gdzie człowiek dla człowieka
Wsparciem jest.
Nie podłym atakiem.
Mada44, 29 october 2021
Zamiast narzekać,
Podążaj drogą z dala od wyboi.
Kiedy ją znajdziesz, zawróć
Poszukaj nowej.
Nowa spacerem ukoi.
Mada44, 29 october 2021
Zajrzyj w swoją duszę,
Wniknij do jej głębi,
Tam znajdziesz odpowiedź,
Kim jesteś.
Nie bogactwo
Stanowi wartość,
Lecz to, co w duszy masz.
To jaki jesteś dla innych,
Ile dobra rozdasz.
Mogą to być tylko słowa.
Słowa wsparcia,
Słowa otuchy.
Mogą to być drobne gesty,
Że akceptujesz,
Że lubisz.
Tak niewiele trzeba,
By życie było lepsze.
Mada44, 5 november 2021
Jesteśmy różni,
Dla Boga jednacy.
Bóg jest miłością,
I wszystkich nią obdarza.
Ci, co wykluczają
Po diabła stronie stają.
Choć w imię Boga
Twierdzą, że to robią.
Ponad Boga się stawiają,
Grzesząc dwójnasób.
Do raju drogę sobie zamykają.
Mada44, 5 november 2021
Nie masz prawa
urządzać komuś życia
na własną modłę.
Żaden z nas nie wie
kto ma rację.
Stawianie się powyżej Boga
Jest grzechem niezmazalnym.
Niech każdy żyje jak potrafi.
Jak go natura stworzyła.
Miłość niech prowadzi,
Szacunek drogę wskaże.
Mada44, 12 november 2021
Nasze czyny mówią o nas.
Nasze myśli tworzą nas
Nic o nas bez nas
Mada44, 7 november 2021
Nie wierzę tym, którzy kłamią,
Uczynią to ponownie.
Nie ufam tym, którzy nie szanują,
Z pogardą patrzą.
Nie wierzę bałwochwalcą,
Dla poklasku uczynią każdą podłość.
Udając silnych w swej słabości,
Rozpadają się szybko,
Od rys powstałych
Na ich nędznych duszach.
Mada44, 12 november 2021
Zima
Nagie gałęzie
Pokryte białym puchem
Uginają się
Jesień
Jesienne liście
Dywany układają
Barwne pod drzewem
Lato
Trawa spalona
Temperaturą letnią
Znika w oczach
Wiosna
Kwiecie w trawie
Kolorowe motyle
Wabi zapachem
Mada44, 8 november 2021
Żyć złudzeniami,
Jak długo można?
Twardy grunt
Pod stopami
Pragnę poczuć.
Wtedy wiem,
Że dam radę
Wszystkiemu sprostać.
Mada44, 8 november 2021
Jakiego mnie Panie Boże stworzyłeś,
Takiego mnie masz, bezmyślnego.
Myśli są ciężkie,
Strach jest wielki.
Zostało mi tylko narzekać.
Mada44, 9 november 2021
Wejdź w moje progi.
Uraduj moje serce.
Przyjmij dłoń na zgodę
lecz swoją też podaj.
Zacznij od nowa,
Od nowa spojrzę na Ciebie.
Co było zapomnę.
Jest dziś.
Dziś możemy wybrać
Nową drogę.
Pójść razem jej śladem,
By żyć w miłości.
Lecz musisz tego chcieć.
Mada44, 9 november 2021
Podniebienie me poczuło
Gorzki smak piołunu.
Ma pomóc
W bólu żołądka.
Tylko jak to wypić.
Mada44, 13 november 2021
Wymyślił sobie sposób na życie
Jeden maluczki,
A tak wielu namieszał.
Miernoty wokół siebie skupił,
Co udawać umieją,
Kogoś kim nie są.
Lecz rozum im
Gdzieś uleciał,
Przez czerep dziurawy.
Tak się skupili
Na dorobku swoim,
Że przestali mydlić oczy.
Przecież ten durny naród
I tak nic nie widzi.
Damy im ochłap i jeszcze
Po stopach nas ucałują.
A jak już rządzić będziemy na stałe,
To na nas będą robić,
Żeby z głodu nie paść zawczasu.
Wszystko przewrócili
Do góry nogami.
Zło dobrem się stało.
Wiarę grzechem pokryli.
Bliżej im do diabła
I to im pasuje.
Mada44, 3 november 2021
Jesień w sukni barwnej
Czerwono- zielonej
W brązie utkanej,
Pomiędzy drzewami się chowa.
Liście zrzuciła
W dywan uplotła.
Tak lekki,
Że wiatr rozwiał.
Drzewa nagie smutek ogarnął
Mokną w deszczu,
Który drogi zmoczył.
W kałużach odbija się świat,
Nieco zszarzały.
Mada44, 29 october 2021
Przyjdzie nam kiedyś umrzeć.
Ta chwila nieznana nikomu.
Myśleć o tym nie chcemy,
Bo ogarnia nas trwogą.
Musimy się z tym zmierzyć,
To nieuniknione.
Nie teraz,
Po cóż o tym myśleć.
Żyjemy.
Więc po co.
Może warto coś zrobić,
Zaistnieć
Zanim odejdziemy,
Zostawić po sobie ślad.
Mada44, 30 october 2021
Rozpieszczasz moje ciało
Czułym dotykiem.
Koisz me serce
Miłosnymi wyznaniami.
Sprawiasz, że stąpam
Po kwiecistej łące
Lekka jak listek
Frunę w niebiosa.
Na chmurce się kładę,
By śnić i marzyć,
By ze snu się nie przebudzać.
Mada44, 30 october 2021
Wykorzystani, złapani na lep.
Rozgoryczeni, że znów oszukani.
Winią innych za porażkę,
Nie siebie.
Za brak wiedzy,
Za brak własnego zdania,
Za brak myślenia.
Mada44, 30 october 2021
One już nie wrócą,
Odeszły w dal,
Czas zatarł ślad.
Wspomnienia złe
Za mgłą schowane,
Nie ujrzą już słońca,
W ciemności zostaną.
Mada44, 1 november 2021
Nad drzewami leniwie
Lazur nieba płynie.
Przedzierają się
Ostatnie promyki słońca.
Odbijają blask,
Chowając się w zieleni.
Liście opadają,
Ścieląc wielobarwny dywan.
Lekki powiew wiatru
Układa je w stosy.
Powoli złota jesień
Szarudze ustępuje,
Którą zima przegoni.
Mada44, 14 november 2021
Zegar wybija minuty,
Z każdą chwilą
Zmieniając świat.
Ułamki sekund wystarczą,
by płomień zgasł.
Lecz zapalić go ponownie
Więcej czasu już potrzeba.
Słowo układa się w zdania.
Każde ma swój sens,
Czasem zmienia treść.
Jedno niewłaściwe wystarczy,
by zniszczyć przekaz.
Lecz wyprostować zamysł
Więcej czasu już potrzeba.
Wiara kształtuje duszę
Wierzącego człowieka.
Trzeba ją rozumieć.
Łatwo zniekształcić,
by zamieszać w umysłach.
Lecz by przywrócić wiarę
Więcej czasu już potrzeba.
Dlatego Bóg dał nam rozum,
Byśmy go używali.
By nikt nami nie manipulował,
Kłamstwa nie wciskał jako prawdy.
By droga do Boga
Prowadziła do niego,
Nie w otchłań.
Mada44, 14 november 2021
Uwierz w marzenia,
By ulotnymi się nie stały.
By szybciej dotarły
Wyjdź im naprzeciw.
Stojąc w miejscu
Tkwisz w chwili,
Która się nie spełnia.
Mada44, 2 november 2021
Choć w sercu się tli
Iskierka nadziei,
To rozsadek podpowiada,
Że to się nie zmieni.
Iskierkę wolę.
Rozsądku nie chcę.
Bo wpędza mnie w depresję.
Mada44, 13 november 2021
To nie Bóg skazał
Ciebie na śmierć.
Lecz okrutne prawo.
Stworzone z niezrozumienia,
Że życie istniejące
Jest bardzo ważne.
Mada44, 13 november 2021
Wrażliwe dusze zniszczyć.
Potem rozprawią się z naiwnością.
Na koniec głupota im posłuży.
Głupotę zostawią dla siebie,
Bo kto im będzie służyć.
Mada44, 9 november 2021
Tak trudno śnić, gdy myśli nękają.
Gonią się w kółko, spać nie dają.
A tu by się chciało,
Wyśnić, wymarzyć.
Czas przestać myśleć, bo rano nie wstanę.
Mada44, 16 october 2021
Boimy się.
Czego tak naprawdę?
Życia tego na co dzień?
Czy tego, co nas spotkać może?
O ziemię wokół nas?
Czy o cały glob?
Czy przetrwamy?
Ten strach.
O dziś.
O jutro.
Jak długo będziemy trwać?
Tego nie wiemy.
Ale wiemy, jak możemy żyć.
W zgodzie ze sobą.
W zgodzie z przyrodą.
W zgodzie ze światem.
Sami nic nie zrobimy.
Wspólnie wiele.
Mada44, 14 september 2021
Gdzieś daleko wśród drzew schowana,
Stoisz tam w małym ogródku
Całkiem sama.
Kiedy tamtędy przechodziłam,
Przyciągałaś uwagę.
Czasem to były rozmowy.
Czasem tylko zwrócenie głowy.
A jeszcze innym razem
Stawałam tam na dłużej,
By pomodlić się z głębi mej duszy.
Mimo, że teraz jestem daleko
Wciąż uwagę przyciągasz,
Wraz z nią wracają wspomnienia.
Mada44, 21 september 2021
Za co Cię kocham?
Choćby za to,
Że pokochałeś mnie
Taką jaką jestem.
Choćby za to,
Że znów się nie boję
I czuję się bezpiecznie.
Choćby za to,
Że jesteś przy mnie,
Kiedy Cię potrzebuję.
Za Twój delikatny dotyk,
Czułe słowa.
Twój wzrok wpatrzony we mnie.
I można by jeszcze wyliczać wiele.
Za to Cię kocham,
Że dzięki Tobie żyć chcę.
Mada44, 21 september 2021
Promienie słońca skrzą się w śniegu,
Kryształki odbijają ich blask.
Mienią się w oczach światełka,
Jak brokatowa suknia
W którą ubrał się świat.
Idziemy pośród drzew
Otulonych białą szatą.
Wdychamy mroźne powietrze
Podziwiając piękny krajobraz.
Nagle ukazuje się nam
Toń schowana w dolinie.
My jak zahipnotyzowani
Patrzymy w nią.
Nie czujemy mrozu,
Czasu, który upływa.
Wzrok nasz przykuwa błękit,
W szarości ukryty,
Nie chcemy się ocknąć,
By nie prysnął czar.
Mada44, 21 september 2021
Wkradłeś się po cichutku
Do serduszka mego.
Serduszko uwierzyło.
Z ufnością za Tobą podążyło.
Czy rozkwitnie?
Czy też zwiędnie?
Powiedz mi.
Jak to będzie?
Mada44, 23 september 2021
Nie ważne, co było.
Ważne, co jest teraz.
Co zrobisz,
By przykre wspomnienia
Wymazać ze swojej pamięci.
Zamknij drzwi na klucz.
Wyrzuć go daleko.
Nie wracaj do myśli złych.
Ważna jest ta chwila,
Ta myśl,
Która pozwala Ci
Radośnie żyć.
Ból rozpamiętywania
Rani tylko Ciebie.
Nie rań się więcej.
Mada44, 25 september 2021
Nie pozwól,
By Twoje życie
Ktoś układał.
To Twoje życie,
Decyduj o nim sama.
Pokochaj się,
Zadbaj o siebie,
Zasługujesz na to.
Żyj w świecie,
Którego sama pragniesz.
Mada44, 26 september 2021
Myśli nieszczere,
Pod obłudą skryte.
Uśmiechem zakrywasz swe podłości.
Istnieją w człowieku,
Który nie ma honoru.
Zbyt zły, by iść drogą cnoty.
Serce skostniałe,
Sumienie zgubiło wartości.
Podąża przed siebie nogi podkładając,
Bo inni dla niego
Nic nie znaczą,.
Drepcze nie myśli,
Że donikąd droga prowadzi.
Grzęźnie w bagnie obłudy,
Tonie w zachłanności.
Ciągle mu mało.
Nadmiar go dusi,
Choć tego nie widzi.
Przestać nie potrafi.
Mada44, 26 september 2021
Słowa, tyle ich jest,
By przekazać treść.
Tylko czasem
Grzęzną w gardle,
By z siłą torpedy
Z krzykiem wypaść.
Raniące do bólu,
Ciskane na swoją obronę.
To słabość broni się złością.
Mądrość używa dialogu.
Rozmowa oczyszcza
Pozwala zrozumieć.
To co do tej pory,
Było dla nas zbyt trudne.
Mada44, 27 september 2021
Wsłuchaj się w swoją duszę.
Ona wskaże drogę właściwą.
Powie co potrzebujesz.
Wycisz swoje wnętrze,
Rozluźnij ciało.
Zacznij oddychać
Powoli, głęboko,
Poczujesz,
Jak lekko jest być ze sobą.
Zrozumiesz,
To czego nie czujesz.
Skup się na wizji,
Na tej jedynej.
Zobaczysz,
Jak łatwe to było.
Nie trzeba nic więcej,
By radować się życiem.
Mada44, 1 october 2021
Za oknem cis.
Na zielonych igiełkach
Wróble skąpane w słońcu.
Czując pierwsze powiewy wiosny
Czyszczą swoje pióra.
Za oknem ogród.
Za nim polna droga,
Na poranną sjestę
Podąża szpalerem stadko kuropatw.
Za oknem pole.
Zające przychodzą nań,
W towarzystwie saren, bażantów
Smacznie sobie podjadać.
Mój malutki biały domek
Wśród pól położony,
Pośrodku jest sad
I warzywa przeze mnie sadzone.
Po podwórku biegają psy i koty.
Żyją ze sobą zgodnie
Tak jak wszystko wokół.
Mada44, 1 october 2021
Gdy spojrzałam w Twoje oczy
Już wiedziałam, że to Ty.
Gdy poczułam Twoje dłonie,
Odmieniłeś moje sny.
Nasze usta się zetknęły,
By rozkoszy rzekę pić.
Nasze serca nakazały,
By w miłości żyć.
Mada44, 2 october 2021
Stoję zamyślona,
Zapatrzona w dal,
Gdzie zlewa się błękit nieba
Z barwnymi łanami pól,
Z odcieniami zieleni drzew,
Zamykających horyzont.
Lekki powiew wiatru
Smaga me włosy rozwiane.
Spokój ogarnia mnie całą.
Czas rozpływa się w nieskończoności.
Nic więcej mi nie trzeba,
By być szczęśliwą.
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
27 april 2024
By KissesSatish Verma
26 april 2024
2608wiesiek
26 april 2024
The EntitySatish Verma
25 april 2024
2504wiesiek
25 april 2024
QuartzSatish Verma
24 april 2024
The End StartsSatish Verma
23 april 2024
Three poemsAdam Pietras (Barry Kant)
22 april 2024
Echoes TravelSatish Verma
21 april 2024
od wewnątrzsam53
21 april 2024
2104wiesiek