15 june 2010
Wiekowi ludzie
wieczne drzewa
ich konary sięgające nieba
korzenie tkwiące głęboko
jak historia co jest mą opoką.
dłonie kojące smutek i żal
orzeszek na pocieszenie.
tak dziadkowie uspokajali
swą młodszą latorośl
ucząc ją tym samych historii
miłości i wiary
Odchodząc w jej sercu zostali
bo dla niej byli wspaniali.
14.09.2007
23 february 2025
Być ptakiem to fajne zajęcie:)
23 february 2025
Do Sopotu wygrzać tyłek w solankowym basenie,
23 february 2025
echo rozległo się na klatce... echo rozpierzchło
23 february 2025
walenie ... bardziej łomotanie do drzwi :)
23 february 2025
ze trzy razy otwierałam okno...tak lepiej :)
23 february 2025
Z wielkim zainteresowaniem czytam dalej, zastanawiając
23 february 2025
Mój mąż mówi na niego Pan Kierownik. Stacho
23 february 2025
Żaden kot nie śmie mu zająć miejsca :)
23 february 2025
Swietny wiersz, choć puenta zaskakuje :)
23 february 2025
Aż mi brakuje koloru :(
23 february 2025
Nie wszystko jest tu oczywiste. Ciemny charakterek,
23 february 2025
Trzej przyjaciele z boiska ;))
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
23 february 2025
Jaga
23 february 2025
absynt
23 february 2025
wiesiek
23 february 2025
Eva T.
23 february 2025
ajw
23 february 2025
ajw
23 february 2025
Jaga
22 february 2025
Marek Gajowniczek
22 february 2025
Eva T.
22 february 2025
wiesiek