11 december 2012
Ptak
Nieruchoma biała rzeźba
stojąca na palu w deszczu
sklejone jej pióra błyszczą
zmęczona wciąż śpi…
nie zbudzi jej ryk wiatru
wystrzał piorunów ni grzmot
lecz promień tuż po burzy
ożywi biały puch…
Latest items:
other poems: Dłonie, Lato, Jesień, Garderobiana, Wiosna, Przygoda, Chcę, Moje złote buty (Dla Hasiora), Wniebowzięcie wg Hasiora, Oda do matek i do ich dziatek, W dniu Bozego Narodzenia, Mazur kołtuński (wg L. Waryńskiego „Mazur Kajdaniarski”), Ptak, Kwiat, Lany Poniedziałek, Biegówki, Łódź, Odwiedziny, Podróż, Pan i ja,
Latest comments:
9 september 2025
ajw
Cały worek kontrastów - od sacrum po profanum,
9 september 2025
O tej opcji nie pomyślałam. Można też zatańczyć
9 september 2025
Człowiek całe życie dxwiga swoje troski jak
9 september 2025
Zapewne. Intencje niektórych są cięzkiego
9 september 2025
ais
Najlepsza...
9 september 2025
Weronika
Niczym przebodźcowane nic.
9 september 2025
violetta
Moja radość przeplata się z przemyśleniami:)
9 september 2025
smokjerzy
na każdej linie można się powiesić...:))
9 september 2025
tylko dla wysportowanych modlitw...
9 september 2025
uginają się pod ciężarem - intencji?...:)
9 september 2025
Klasyczna meontologia Martina Heideggera.
8 september 2025
Drabina albo paciorkowa lina do nieba ;)
9 september 2025
wiesiek
9 september 2025
absynt
9 september 2025
absynt
9 september 2025
ajw
9 september 2025
Jaga
8 september 2025
ajw
8 september 2025
wiesiek
7 september 2025
jeśli tylko
6 september 2025
wiesiek
5 september 2025
ajw