11 december 2012
Ptak
Nieruchoma biała rzeźba
stojąca na palu w deszczu
sklejone jej pióra błyszczą
zmęczona wciąż śpi…
nie zbudzi jej ryk wiatru
wystrzał piorunów ni grzmot
lecz promień tuż po burzy
ożywi biały puch…
Latest items:
other poems: Dłonie, Lato, Jesień, Garderobiana, Wiosna, Przygoda, Chcę, Moje złote buty (Dla Hasiora), Wniebowzięcie wg Hasiora, Oda do matek i do ich dziatek, W dniu Bozego Narodzenia, Mazur kołtuński (wg L. Waryńskiego „Mazur Kajdaniarski”), Ptak, Kwiat, Lany Poniedziałek, Biegówki, Łódź, Odwiedziny, Podróż, Pan i ja,
Latest comments:
9 august 2025
AS
zgadzam się z Poprzedniczkami: przepiękny,
9 august 2025
Jaga
Letnie szczęście :)
9 august 2025
Tak, zdecydowanie. Jednak barwy zaczyna zmieniać
9 august 2025
Modraszek i modrak, bardzo modre zestawienie
9 august 2025
sam53
a ja śpię i nie chrapię i też żartuję :)))
9 august 2025
violetta
Świetny wiersz, wiadomo o co chodzi. Nazwisko
9 august 2025
Ja się nie chwalę, tylko żartuję:)
9 august 2025
czy powinienem w tytule dodać nazwisko tego
9 august 2025
samochwała w kącie stała :))))
9 august 2025
ale jeszcze lato i to mi się podoba :))))
8 august 2025
Zamienia się w chabra:)
8 august 2025
Jestem dobrą kochanką, śpię i chrapię:)
9 august 2025
wiesiek
9 august 2025
absynt
9 august 2025
absynt
9 august 2025
absynt
9 august 2025
Jaga
8 august 2025
absynt
8 august 2025
absynt
8 august 2025
wiesiek
7 august 2025
wiesiek
7 august 2025
Jaga