Latest items:

poetry

Satish Verma, 20 march 2020

Against Tattoos

Don't print on the body
a pattern, grayesh red.
Damask rose?
The cilia will propel you
into the tunnel.

Clowns have assembled
on the street, to write
the history of fall.
Acts of kindness are being
translated into profanities.

You are hurt by the
petals, thrown at you.
Kingmaker, why you have become
a joker?

Red lilies?
Do you like the buttercups?
Eyes ago, there was a bouquet.
I am not sure, why you were walking
on nails.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

RENATA, 19 march 2020

klaustrofoczka

mówiły małe ludziki zza szafy
trzeba ją zniszczyć
odłubać z resztek godności
zabić

szeptali w okolicy po kątach
ona taka paskuda niedobra
śmierdzi śmierdzi piwskiem
w dzień i rankiem
gdy drzwi niezamknie
gnój wylewa się pod nogi
śmierdzi śmierdzi jej pokój ubogi

mówili głośno na forum
nie chcemy tu sodomy i gomory
zabierzcie stąd flejtucha
winna niewinna odejść musi

już już jedna i druga artystka
urządza teatr i pośmiewisko
rzuciły znowu hasło
wkurwieni nie mogą zasnąć
skrzypią dziury w głowie
odejdż odejdz odejdz

kto jest bez winy niech ukrzyżuje
wywiezie na taczkach w gębę napluje
rozejrzyjcie się wokół małe ludziki
kto zaszczuty przez was cierpi
kozła znalezć nietrudno
wywołać burzę z gówna

nakarmić dobrym słowem duszę
człowieka przez los bitego
wtedy karma nie wróci
do ciebie ani pokolenia twego

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

RENATA, 19 march 2020

w drugiej odsłonie wirusa w domu siedzieć musza

w drugiej odsłonie pandemii
poeci napiszą kilka wierszy
roztworzą się w panice oczy
niemy krzyk pod maską stoczył
bitwę między boję a nie boję
dam radę i nie mam siły stoję

każą uciekać do swoich krajów z niczym
żeby się nie udusić strachem wilczym
w kolejce po rozum nie chcą stać nogi
one biegną aż do ślepego upadku po papier toaletowy
słabnie i kładzie się spać gospodarka
gospodarz nie pilnuje interesu tylko w kuchni garnka

w drugiej odsłonie pandemii bledną
twarze ministrów miny i włosy rzedną
zamknij buzię drzwi i okiennice
siedż w domu i nie wychodż na ulicę

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Satish Verma, 19 march 2020

Wearing Out

Are you there to listen
my voice,
in the wilderness of violence
and other atrocities?

My toes were hurt
in uncharting the path
of arms and rams in avenging
the dead silence.

You will get back
what I did not give you
in the aftermath of tragiccomedies.

Life walks by pink
pythons to trade the peace
on the name of gods.

The calamity of the angels
to become hard warriors.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Satish Verma, 17 march 2020

Pained Reproaches

The shadows sit,
under the words, to torture,
to bring,
perse memories.

A downfall,
precedes,
before the crash of
existence.

Ah, you know,
what makes your saints
blue? The sematic shooting
stars?

The anxiety was,
how to stop thinking
of becoming,
a vigilante.

The mid-night raid
was most unsuccessful attempt
to rape.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Satish Verma, 16 march 2020

The Daily Ritual

The cells,
climb the fame,
unperceived.

A bit of nose, blue eyes,
jugglery of stances.
You catch the body art.

The eagle
dives, for a legal kill.
Hail, the beautiful
execution.

To shut the voice,
you bring in, snow,
white blanket for every
one deprived.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Satish Verma, 15 march 2020

When The Ghosts Walk

A mystical dialogue
in swirls-
to drown you.

Blank pages draw you
for a suicide, without
moving your bones.

A thin worded threat
to conceive a sculpted
dream, deranging
your sea of
cadavers.

No dissecting table
you need to solve the death.
All the arguments are tilted.
You will rig the answers.

They will come
in bunches, to beat you.
You will not hear or see anything.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Satish Verma, 14 march 2020

Darkness Singing

Like today.
I walk myself, in my footprints
tasting grassiness
sending the runners,
on the anniversary, of the brain's death,
when no deliverer was in sight.

The empty chairs in black rain
wait for the parted windows
to let in the screaming light
for a reunion, with the children
of tongue, who were lost
in wilderness of vows.

Looking at the world
from a keyhole, at an unearthly hour
you viusalize a miracle,
to heal the blood apart, wounded
grains of golden dawn, a mother
thrashing for charred hunger.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

RENATA, 13 march 2020

2020-w pierwszej odsłonie wirus w koronie

wypuścili puszkę Pandory
niby niechcący
w małych światach ktoś ujrzał
zagrożenie

myj ręce
w rytm muzyki
bo wokół zakątek dziki
dość już dowcipów
histerycznych radiowców
gdy ryzyka bez liku
chcę zostać w domu
njlepiej pod poduszką
z pełną lodówką

Każde państwo
próbuje rozłożyć parasol
państwo Kowalscy zaczęli kaszleć
słyszą to wszyscy w poczekalni
-Do domu!-Nie ma masek!
leczcie się sami lub umierajcie

Kładą nam do głowy sztukę higieny
zainfekowanych
oddzielić wyeliminować wymienić

Teraz mamy kłopot
żeby nie umrzeć śmiercią głodową
ostatecznie biegniemy
z wielką paniką
bo te makarony sosy i ryże
pozwolą na przeżycie

zakryć się płaszczem czterech ścian
i czekać czekać czekać ..............

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Satish Verma, 13 march 2020

An Angst

Was it kosher to wake
up a sleeping poem, when
someone has burned the book?
A rite of passage
between the poppies?

The soaked swans
were not ready to accept
the challenge of the defining moment.

A smart moon walks
behind me, snooping around the pines,
to drink the brazen lips.

Why small girl walks on the snow
to get the blessing
of the bells?

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

10 - 30 - 100

Latest items:

poetry

Against Tattoos

klaustrofoczka

w drugiej odsłonie wirusa w domu siedzieć musza

Wearing Out

Pained Reproaches

The Daily Ritual

When The Ghosts Walk

Darkness Singing

2020-w pierwszej odsłonie wirus w koronie

An Angst

Latest comments:

contact with us