Latest items:

poetry

poetry

all added yesterday last week month ago

register and Add poem

Satish Verma

Satish Verma, 18 april 2021

Calligraphy

Teaching self the,
art of dying
after a serial failure.

Stone pelting has started.
You cannot hear your own voice.

Praying for the inaccuracy of time's arrow.

A physical dimension,
you will give to your impermanence.

And silent flows the glacier out of banks.

Clear fall, seems inevitable.
The sun rises from the debris of moon,
from drop on drop of watery eyes.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Satish Verma

Satish Verma, 17 april 2021

Monstrosity

What would you say―
if I shed my identity,
before the water enters the boat?

A cold-blooded,
culpable homicide, of the genius,
whom you gave your house
of cards.

Amidst the pathless windows
leading to no night
no dawn.

The ice bucket dramatics.
What message you want
to send, to thirsty small birds.

The fishermen sleep
beyond the echoes. No stones
were going to scream.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Satish Verma

Satish Verma, 16 april 2021

Talking Of Love

Selene, the goddess of
the moon, promises―
not to fall in love.

Putting on hold―
the shrine, the statue,
going for sale.

No epilogue was
needed, at the end
of play; it starts again.

The painter was dead,
before completing the art
of defying the end.

Walking in ruins
for love of poetry, you
wanted the feel of the beginning.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Satish Verma

Satish Verma, 15 april 2021

Last Journey

You wanted to be covered
with dahlias, unmeasuring―
the depth of tears.

How do I go finding
an elegy―
in dim moonlight?

En route I will pluck
the stars, in September.

And when the river goes in spate
and you are submerged,
I will spread a blanket of poetry.

Who wants the eternity
of soul. My love was very frail.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Renato N. Mascardo

Renato N. Mascardo, 15 april 2021

unreeling a tangled skein

may old acquaintance be forgot – or not

you
strike the match tip – suddenly

the hiss
the flash
the whiff

the splendor
captivates – like

remembrances of a love
long gone – until

the flame and now
reach and sear
you//

renato
wednesday 14 april 2021

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Satish Verma

Satish Verma, 14 april 2021

The Blunt Clashes

The fractured core,
a broken faith, there was
no life after death.

The colossus was drowned
in white, stunning
the men in black.

You cannot encircle
the sun-spots with
bare dogmas.

The tear's salt is found
scrapped on lips, will not
find a place to sink.

How deep you will go
in the tattoos? The sun
wanted to check in the dementia.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Satish Verma

Satish Verma, 13 april 2021

Dragging The Clouds

And my love, when do we talk
of wilderness
and daisy blooms?

The snakeskin―
twirls, and I watch the
wriggling night moving away.

I swallow the
empty words. They are not
heavy and no concoction.

The body and desires.
I have let then slip away,
my dreams, my knocks.

Against the dying of
blueberries in your eyes,
I will not wash the stains.

The curve of umbilicus
still remembers the dazzling
fall.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

RENATA

RENATA, 12 april 2021

OBUCH

Wyszła za Wiesława
bo mama kazała
ze wsi do wsi
dla zdrowotności
dzieci rodzić

jak to bywa na jawie
on nie szanował jej
od tłustych świń wyzywał
jakoby nawet kijem przez szmatę
nie chciał brać
tylko się śmiać śmiać śmiać

I odszedł do kochanki
bo przecież teraz był panem
bo państwo zapłaciło
za te pola obwodnice
za jego straty rekompensaty
on pił i hazard uprawiał
chodził w złocie
i się zabawiał zabawiał

A jednak żona to nie świnia
podjęła decyzję i się odchudziła
on stary pijak nieogolony
na sali sądowej nie poznał żony
szukał swojej tłustej świni
znalazł szczupłą panią w mini

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

RENATA

RENATA, 12 april 2021

otchłań

Myślałam że książę niebieskooki
zawirował wokół i serce zdobył
piękny narcyz ciągnie włosy me
szloch zamiera w gardle
proszę nie nie nie

Pierwszy raz uderzył trzy dni
po ślubie nikt nie uwierzył
ślady ślady ślady to lubię
powiedział tusz tusz tusz
przecież jesteś winna
zamknij się już

Nie pozwolę Ci odejść
usłyszałam i drżące kolana
przeszkodą dla stóp
łup łup łup
zemdlałam

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

Satish Verma

Satish Verma, 12 april 2021

The Sunrise

Centrality suffers.
A poem
cries.

The kingfisher
dives
to find the depth of water.

Ready to strike
beyond― the
horizon, black hole.

With September
blues on―
my hands, I pray.

number of comments: 0 | rating: 0 | detail

10 - 30 - 100

Latest comments:

Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy. Polityka Prywatności

ROZUMIEM

1