7 november 2011

7 november 2011, monday ( Zgodnie z protokołem )

Pod łóżkiem trzymam latawiec, ten - co mu się zaplątały sznurki. Czekam, że może wrócisz - będziemy rozplątywać. Chciałam jeszcze raz otworzyć ci oczy, wiesz, jak wtedy, co bawiłeś się ze mną, a ja dostałam w twarz, że cię nie szanuję. Krzyczałam, że to tylko zabawa ale mnie wynieśli, sukienka opadła całkiem. Na pewno było mi widać majtki, ale nie widziałam nic przez ten płacz. Pamiętam, że potem miałeś głowę zdziwioną jak mały rudzik; tylko ptaki potrafią pod takim kątem przyglądać się innym (i ludzie ze złamanym kręgosłupem – mówi babcia). I jeszcze widziałam na twojej ptasiej głowie drobne kanaliki na skroniach jak niebieskie tunele wydrążone przez śmieszne jakieś robaki.




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1