Najnowsze prace:
vladys, 11 marca 2019
TULIPAN
Jak płomień świecy drży na wietrze
Gaśnie opada to się wznosi
Jak migotanie nasze życie
W rejestrze wzloty i upadki
Jak kwiat rozkwita pełnią barwy
Rrozpyla mgłę zapachów
Jak wiosną polskie ogrody
Pełne są tulipanów
Jak tuli Pan w poduszce
Swoje Tam i Teraz
Jak cykają świerszcze
Proszę wspomnieć nieraz
Wladyslawa Gozdera
vladys, 3 kwietnia 2020
Księga i Wiatr
15 Rocznica Smierci Jana Pawła II
Życie wiatrem smagane
deszczem zmywane nadzieje
noce z porankiem żegnane
dnieje
Dzień po dniu poskładany
jak puzle w obraz złożone
Dzieło żywota
skończone
Księga życia zamknięta
Karty złożone przez wiatr
w uszy nuta wsunięta
echo Tatr
W źródle zawarta wiara
wytryska wciąż na nowo
pełna miłości czara
Twoje Słowo
Ojcze afirmację życia
pozostawiłeś nam
oby sens słów pozostał ten sam
Władysława Gozdera
vladys, 26 grudnia 2019
Potrząsnąć światem
Znieczulica !
Gdzies drzemnie
Drzemie w nas ukryta
W plemniku
W jaju
W genach
Wyssana z mlekiem matki
Objawiona !
Nieczuła na krzywdę
Na potrzebę drugiego
Starszego słabszego
Stanu odmiennego
Niemoc zrodzona
Z postępku ludzkiego
O znieczulico !
Objęłaś świat cały
Ja ! Ty ! Ojcze ! Matko!
Kościół ! Szkoło !
Dwudziesty pierwszy wiek
Rzuca nam wyzwanie
Aby na pierwszym planie
Znalazło się wychowanie
Mamy w szkołach
Wychowanie seksualne
Mamy też molestowanie
Gdzieś zgubiono zachowanie
Władysława Gozdera
vladys, 25 lutego 2014
Stracony czas
parę niepotrzebnych słów
słów ulotnych
jak życie
zatrzymany w kadrze obraz
cisza
uciekł cenny czas
...
nie wszystko skończone
wracają wspomnienia
przyjaźń
na dnie serca
drzemie
nie odeszła
czeka
na
przebudzenie
vladys, 31 stycznia 2017
UśMIECH DZIECKA
USMIECH DZIECKA
Pochmurny ranek
w autobusie
zamyślona
skupiona
wysiadłam -
na przystanku
na ławce siedziała dziewczynka
uśmiechnęła się
do mnie
pomachała rączką
odwzajemniłam
od tej chwili przez cały dzień
miałam przed oczami
jej pogodną twarz
to był piękny dzień
uśmiech dziecka jak zorza
szedł ze mną
nie zniknął
powraca
za każdym razem
kiedy wsiadam
do autobusu
Wladyslawa Gozdera
vladys, 2 kwietnia 2014
Księga i wiatr
9 rocznica śmierci Jana Pawła II
Życie wiatrem smagane
deszczem zmywane nadzieje
noce z porankiem żegnane
dnieje
Dzień po dniu poskładany
jak puzle w obraz złożone
Dzieło żywota
skończone
Księga życia zamknięta
Karty złożone przez wiatr
w uszy nuta wsunięta
echo Tatr
W źródle zawarta wiara
wytryska wciąż na nowo
pełna miłości czara
Twoje Słowo
Ojcze afirmację życia
pozostawiłeś nam
oby sens słów pozostał ten sam
vladys, 15 maja 2020
KONTEMPLACJA
Ojcze Święty
Co takiego w swej osobie miałeś ?
Wszyscy szli za Tobą , jak za cieniem.
Choć umarłeś , jesteś ich pragnieniem.
Anielskie moce nam Ciebie zabrały ,
A nas zostawiłeś tu dla Bożej Chwały
.
Władysława Gozdera
22 .Kwiecień.2005
vladys, 26 grudnia 2019
Podarunek
Chciałabym obdarować cały świat
Ten gest dużo jest dziś wart
Obdaruję prezentami wszystkich ludzi
Mych zamiarów nawet chłód już nie ostudzi
Będę szukać roześmianych i strapionych
I tych w smutku pogrążonych
Prezent - UŚMIECH - słać każdemu
Pyszałkowatemu i skromnemu
Moje zęby szczerzyć pięknie
Aż się cały świat rozmięknie
Każdy zacznie się uśmiechać
Nie kaprysić - nie narzekać
UŚMIECH ty poślesz drugiemu
A ten znowu następnemu
Prezent nic mnie nie kosztuje
Cały ŚWIAT nim oczaruję
Władysława Gozdera
vladys, 7 stycznia 2020
Tolerancja
Ach ile to trzeba
Trzeba cierpliwości
By wskrzesić miłość
Usypiając złości
Nic nie trzeba mówić
Tylko czynić trzeba
Próżno łzy ronić
Gdy kipi
Nienawiść
Ugodzona
Duma
Żądzą pomsty płonie
To nie jest ta droga
Co stąpamy po niej
W chwilach wielkiej skruchy
Przyżeczenia kruche
Wiatrem gnana mowa
Trzeba
Wstrząsnąć czasem
Obudzić z uśpienia
Zasklepione myśli
Małe proste zwroty
Trafiać
Będą częściej
Niżli wyszukane
Jakieś wielkie słowa
Lub też nowomowa
Tak krótko żyjemy
Liczmy zatem słowa
Władysława Gozdera
vladys, 31 października 2019
Szare Pomniki
Już opadają ostatnie liście,
Miesiąc listopad ściele się do nóg.
Mgła coraz niżej przysiada lekko,
na mogiłach skrapla żałobne łzy,
gdzie nikt nie płacze.
Ktoś zapomniany-na obcej ziemi
został jego slad.
Za zmarłe dusze zapalmy znicze,
niech łuna trafia w podniebny ład.
Jak znicz wygasa, wszystko przemija,
zostaje echo wspomnień przy grobie.
Gdy my staniemy u bram cmentarza,
w czarnej mogile ktoś złoży kości.
Tak jak my teraz, postawią kwiaty,
zapalą światło - symbol wieczności.
I tak mijają dni pokolenia,
tylko zostają szare pomniki,
naszej pamięci - ślad istnienia.
Władyslawa Gozdera
vladys, 3 kwietnia 2020
Trwały Ślad
Wstrząsnęła światem wieść straszliwa
Zgasł promień radości nadziei
Żar ojcowskiego ogniska
Całemu Światu niósł pocieszenie
Tam gdzie są wojny i jest cierpienie
Gdzie nie ma pracy i głód zagląda
Gdzie słaby człowiek wsparcia żąda
Nieść pomoc innym Jego Orędzie
Trwałym przykładem zawsze i wszędzie
Ojciec Święty pozostanie nam
Na zawsze żywy w naszych pamięciach
W tomach poezji w literaturze
Już nie napisze następnych strof
Lata bez niego to czas pustych kart
Jakby smog czarny przysłonił nam świat
Zasnęło Jego utrudzone ciało
Zaszczytnym jest co po nim zostało
Władysława Gozdera
vladys, 15 maja 2020
Promyk Życia
Słońce dzisiaj jakoś smutno wstało
I ptak żałosne oznajmia trele.
Papież podąża inną krainą.
Lud jest wstrząśnięty tą złą nowiną
Łzy z oczu plyną
Na Placu Piotra pustka powstała
Żałobną szarfą lud opasała.
Powieka drży , żal ściska serce
Papież słowianin zakończył życie.
Życie człowiecze.
Już nie wyruszy na strony świata ,
Nie ma już , nie ma pośród nas brata
Żegnaj nam , żegnaj , nasz Przewodniku
Czuwaj nad nami Orędowniku......
Życia promyku.
Ten Wielki Człowiek , jakich niewielu ,
Już nie przybędzie do stóp Wawelu.
Na Franciszkańskiej w oknie nie stanie.
Zakończył swoje pielgrzymowanie.
Z ludem spotkanie.
Był Kapitanem , na statku świata.
Jednym wybaczał , a drugich bratał.
Ojciec Św. nie umarł! ...Serce bić przestało.
Słowo o nim , jako źródło będzie
Pulsowało...
Władysława Gozdera
vladys, 9 kwietnia 2020
WYMIAR ŻYCIA
Człowiek ma jedno życie
Które z chwil się składa
Chwila pojednania chwila rozstania
Chwila nostalgii i zapomnienia
Chwila przekory chwila czułości
Chwila zadumy i wesołości
Chwila pracy chwila modlitwy
Chwila wytchnienia chwila gonitwy
Chwila radości chwila cierpienia
Chwila rozpaczy i ukojenia
Chwila szczerości i zakłamania
Chwila próżności i rozmyślania
Chwila miłości i nienawiści
Chwila chciwości i pazerności
Chwila pogardy i chwila pychy
Jeszcze nie wszystko człowiecze lichy
Chwila niewiedzy i zaskoczenia
Stop! Chwila unicestwienia
Już nie ma chwil bo nie ma życia
Zostały słowa niedopowiedziane
Myśli w połowie przerwane
W żalu złączeni przyjaciele
Dłoń wyciągnięta bez uścisku
Władysława Gozdera
vladys, 16 stycznia 2019
Humanitarny Marsz
Tysiące ludzi na ulicach
CICHY MARSZ
Idą w skupieniu i zamyśleniu
Jeden obok drugiego w milczeniu
Złączeni w proteście przeciw
PRZEMOCY
Nienawiści, mściwości, zuchwałości
Obojętności, wszelkiemu złu
Na scenie życia prym wiedzie
Miara siły w bicepsach
Nie logika, nie szacunek dla innych
tylko przemoc zwycięża
Przemoc brutalna, zuchwała, chamska, zła
Margines życia
Cyniczne "ja"
Przemoc w miejscu pracy
Przemoc w rodzinie
W szkole wśród dzieci
Na ulicy w parku
Pod osłoną nocy i w dzień gdy słońce świeci
Jak zatrzymać tę plagę, która nas ogarnia?
Jakiego użyc sposobu?
Ja,Ty,Każdy z nas... niech jednoczy się
W MARSZU MILCZENIA
Niech woła!
Precz z przemocą!
Przeciwstawiajmy się pysze
Walczmy z obojętnością
Tylko razem stawimy jej czoła
Uczciwość, szczerość
Cierpliwość, współczucie
Odkryjemy na nowo słowa
Władysława Gozdera
vladys, 2 kwietnia 2014
Pożegnanie
9 rocznica śmierci Jana Pawła II
Janie Pawle Drugi
Fiołki kaczeńce cała gama kwiecia
Gdy odszedłeś
One jeszcze spały
Kiedy się otworzą ze snu zimowego
Na pewno zapłaczą
Łzami rosy nocnej
Gdy usłyszą z wieży Mariackiej
Nie hejnał lecz pieśń żałobną "Łzy Matki"
Wszystko Cię żegna nasz Ojcze kochany
Strumyki szumiące i góry wysokie
I za horyzontem zachodzące słońce
I zieleń soczysta i owadów zgraja
I wszystko co wiosna w kolory przystraja
W tak ważnym momencie gdy życie się budzi
Ty nas pożegnałeś
Niczego nie będzie tak jak dotąd było
Z Twym ostatnim tchnieniem wszystko się
skończyło
Tę nić raz zerwaną będziemy łączyli
I poprzez modlitwę z Tobą jednoczyli
vladys, 26 grudnia 2015
LISTY
Sentyment do listów sprzed lat
na które czekałam
pozostał w pamięci
czytane ze ściśniętym gardłem
z rumieńcem na twarzy
Dzisiaj
telefony wyparły pisanie
a ja ciągle wracam do listów
-to pamiątka-
której nie wymażesz z komputera
lub zapomnisz po chwili rozmowę
choć pożółkłe, są dla mnie
-bezcenne-
treść w nich jest nigdy niezmienna
o uczuciach , rozterkach , goryczy
o potrzebie rodzinnej bliskości
Jak dobrze pomarzyć
pooglądać zdjęcia
te karty z muzyką przesłane
i kartki - laurki-
maleńką rączką malowane
i listy do babci pisane -
Jak dobrze
wstrząsnąć pamięcią,
jednoczyć się w myśli
z tymi których już dziś nie ma
Listy są darem
są nostalgią ,
radością i bólem.
Są ukojeniem
Wladyslawa Gozdera
vladys, 27 czerwca 2016
Matka
Matka jak miłość
Matka, jak miłość- wszystko zniesie, czasem spełnia nasze życzenia, mamy niedosyt, gdy coś nie idzie, lub niemożliwe do spełnienia. Matka wybaczy wszystko najgorsze przewinienia, bieży z pomocą- chce chronić od cierpienia.
Matka jest jedna, niepowtarzalna, my mamy nowe marzenia ma mało potrzeb, czeka na uśmiech, miłe słowa i czasem czeka na życzenia
Do szczęścia tak jej niewiele trzeba - ciepła i miłego serdecznego spojrzenia.
Wladyslawa Gozdera
vladys, 20 sierpnia 2016
Emerytka
Emerytka
Pośród zielonych traw
leśnej zwierzyny
wyrosła Przystań
gdzie prym wiodą
darowizn dusze
co biją jak dzwon
Niewidzialna dłoń
w słoneczne progi wchodzi
ogród coraz pełniejszy
przyjaźni Sąsiedzi
Dom w kominku płomienie
myśli pełzną po drwach
dokąd idą nikt nie wie
spełnia się jej pragnienie
Wladyslawa Gozzdera
Kraków 2016
vladys, 20 sierpnia 2016
Marzenia
Marzenia
Marzyć jest piękną sprawą
błądzić to ludzka rzecz
w życiu wiele się dzieje
więc łudźmy swe nadzieje
życie płata nam figle
są wzloty i upadki
spiętrzone myśli jak fale
rozpłyną się ukradkiem
pozostaną wspommnienia
ślad braterskiej przyjaźni
czy więcej nam potrzeba
prócz powietrza i chleba
Wladyslawa Gozdera
Krynica 2013
vladys, 11 listopada 2016
Pozwól mi życ
Ziemia wydaje owoce
Człowiek "wydaje"człowieka
Mamo !. Stop !
Proszę ! Poczekaj !
Jestem mały , słaby embrion
Mamo ty masz przewagę nade mną
Wołam do ciebie !
Me serce bije !
Ty żyjesz !
Niech płód mój żyje !
Niech górę weźmie mądrość , rozsądek
Nad bezradnością niewiniątek.
Ja dzisiaj embrion - człowiek
Ja nie chcę zamknąć przedwcześnie powiek.
Będę zawsze radością twoją
Ty będziesz dumna matka moja
Jeśli ci ciężko , masz problemy ,
Ludzie pomogą nie pomrzemy
Albo mnie oddaj tym co pragną
Oni mnie z radością przygarną .
Będziemy razem cieszyć się światem ,
pozwól mi żyć !
Nie błądź... !
Tyle jest dróg na życie
Władysława Gozdera
vladys, 2 kwietnia 2014
Ciemność
9 rocznica śmierci Jana Pawła II
Było późne popołudnie
Rozżarzone słońce
Mówiło do widzenia
Ojcze walczyłeś ze śmiercią
Życie chciałeś zatrzymać
Dla nas
potem było słowo
Amen
Ostatni dzień cierpienia
Zgasła nadzieja
Nastała ciemność
Noc
Którą się pamięta
Ranek
bez Ciebie już
Kapitan opuścił statek
My jak rozbitkowie
płyniemy dalej
aż do dnia w którym
nastąpi połączenie dusz
Żegnaj
Nasz Ojcze
Ojcze całego świata
2 Kwiecień 2005
vladys, 31 stycznia 2017
SOLENIZANTKA
SOLENIZANTKA
Słychać spadające arkusze roku
O czym szeleszczą - szemrząc
Lato zgubilo światła blask
Eden coraz bliżej nieba
Noce nabrzmiałe rodzą
Inne zapiski twórcy
Zostało tyle do zrobienia
A dzień coraz krótszy
Niedosyt spełnienia
Temperament przygasły
Kamuflaż zbyteczny
Aparycja mówi
VLadys
vladys, 4 lutego 2017
"Rozdarte Serca"
Wiele poszarpanych serc
malutką rączką nakreślone
Chociaż jest jedno
na dwa jest dzielone
Małe serduszko
a tak dużo mieści
do niego docierają
różnej mowy treści
Ono kocha
chce być kochane
a nie przez kochanych
ciągle rozrywane
Dzisiaj tu - jutro tam- gdzie
ja wreszcie swój dom mam
Wladyslawa Gozdera
(wiersz na podstawie rysunku sześciolatka)
vladys, 6 maja 2018
11 Wrzesień 2001
Ameryko!
Matko krajów świata
Opoko Wolności
Kto tutaj zawita
W swych ramionach
Gościsz
ZRANIONA...
Na oczach świata
Ugodzona
"W serce"
Jak Żolnierz
Przebity bagnetem
STRUCHLAŁAŚ...
Na chwilę
By spojrzeć
OD NOWA...
Wladyslawa Gozdera
vladys, 24 grudnia 2018
Choinka
Jest choinka i opłatek
Stół suto nakryty
Każdy zajmie swoje miejsce
Jedno wolne czeka...
Złóżmy sobie dziś życzenia
Skierujmy wzrok poza swój dom
Tam gdzie człowiek jest bezdomny
Gdzie przy bramie spędza sen
Podarujmy ciepłą odzież
Może kamień jego stołem
Pusty talerz
On zastawy nie ma wcale
Może strawy dzisiaj nie jadł
Podzielmy się
Oni chcą się też radować
Boże Narodzenie chwalić
Także jak my duszę mają
Ból i radość odczuwają
Weselmy się razem z nimi
Z Narodzenia Pana
Władysława Gozdera
Ostatnie komentarze:
16 maja 2024
violetta
Może w lipcu będę miała takie wakacje:)
16 maja 2024
jeśli tylko
słońce w płynie..
15 maja 2024
Weronika
Za jeszcze jeden rejs!
14 maja 2024
Mam takie oko :)
14 maja 2024
Jaga
Zwierzęta upodobniły się do koloru otoczenia
14 maja 2024
To naturalny suchy i pustynny klimat. I tam są
14 maja 2024
Klimat taki, że nie był i raczej nie będzie,
12 maja 2024
Melancthe
Kajzerki są przereklamowane ;)
11 maja 2024
kb
wielki wypas - był albo może będzie. kto wie...
11 maja 2024
sama prawda z tym myśleniem i psoceniem ale
11 maja 2024
zastanowiło mnie czy owe cenienie kajzerek wynika
11 maja 2024
skomponowane kolorystycznie..
17 maja 2024
Deadbat
17 maja 2024
wiesiek
16 maja 2024
violetta
16 maja 2024
Marek Gajowniczek
15 maja 2024
wiesiek
15 maja 2024
Jaga
14 maja 2024
violetta
14 maja 2024
Misiek
14 maja 2024
Arsis
14 maja 2024
Marek Gajowniczek