Diary

chodzę w chmurach
po ziemi
chmura dzieli perspektywy na plany
zaciera widoki na przyszłość
skrapla przeszłość pod oczami
idę
drzewa przedzielają się pasami mgły
ode mnie
jest wokół a nie mogę jej dotknąć
jak myśli
nie mówcie, że jest pięknie
ani nawet poetycznie
jest zimno w głowę
a za paznokciami słoiki z wczorajszym przecierem paprykowym
jak chna
jedyny kolor i smak
i jeszcze
o jedenastej widzimy się na cmentarzu..