Poetry

krystyna89
PROFILE About me Friends (3) Poetry (8)


krystyna89

krystyna89, 12 june 2011

NIE DO OSIĄGNIĘCIA


 
 
w samotnym przygnębieniu
 tonąc
zmniejszony przez nędzę
utykasz
z czarnym   wieńcem
wiatru
na głowie
płycizną  nieszczęścia
 się karmisz
duch twój nieulękły
aniołem się staje
bo będąc żebrakiem jesteś
 nie do osiągnięcia


number of comments: 5 | rating: 7 | detail

krystyna89

krystyna89, 29 may 2011

CUDEM JEST WSZYSTKO

autor: Krystyna W.
Bugajczyk.
 
Cudem jest wszystko
 
cudem jest wszystko  gdy z miłością idziesz,
kiedy kamieniem się serce nie stanie
kiedy duszy od smutku zbolałej nie miniesz
w wietrze jęczącym usłyszysz wołanie.
 
  gdy ogród  swych uczuć otworzysz szlachetny
ogniem zabłysną   wyblakłe źrenice.
cnoty odwieczne w sad żyzny rzucisz
 jutrzenką zobaczysz  winnice.
 
A kiedy w tłum ruchomych cieni
wpleciesz  swą myśl  nieskalaną
 słowa gorące   jak płomienie
 rozpalą w tłumie miłość całą.


number of comments: 3 | rating: 8 | detail

krystyna89

krystyna89, 28 may 2011

PRZYJAŹŃ

autor: Krystyna W. Bugajczyk.
 
 Przyjaźń…
 
Bo przyjaźń, mój drogi, to ciągłe jest trwanie,
nieskończona troska , jak rozległe morze.
spokojnej oazy, wspólne budowanie
nad którą poranne zawsze wstają zorze..
 
Bo przyjaźń mój drogi, to ciągłe wspieranie
mocne , otwarte ramiona, jak szerokie wrota.
dla spełnienia marzeń, wspólne w nich wytrwanie
z uśmiechniętą twarzą , dusza  szczerozłota.
 
w przyjaźni wciąż razem, idziemy w nieznane
na krawędzi myśli, zawsze jest czekanie.
na krawędzi życia, wieczne piękne trwanie,
w każdej trudnej chwili, wspólne pojednanie.


number of comments: 1 | rating: 9 | detail

krystyna89

krystyna89, 28 may 2011

ZAPOMNIJ WYBACZ

autor: Krystyna W. Bugajczyk
 
 
 
Dzień się uśmiecha ponętnie
słońce złote stoi  na straży
we mnie wciąż smutek namiętny
serce me krwawi i parzy.
 
zraniłam ciebie niechcący
zapomnij, wybacz mi proszę
niechaj ten smutek palący
moje oblicze opuści.
 
modlę się cicho w ukryciu
anioł mój stoi na straży
Ciebie jednego miałam w swym życiu
szczęście mi jedno się marzy.
 
zapomnij wybacz mi proszę,
cień mnie posępny otacza
serce ci w darze przynoszę
  Ono cierpiące  rozpacza.
 
wybacz mi proszę jedyny
że czasem przyszło mi zbłądzić
wiem, że wybaczysz mi winy
w miłości nie godnie się sądzić.


number of comments: 0 | rating: 7 | detail

krystyna89

krystyna89, 27 may 2011

ZA PÓŹNO...

Za późno…
 
która to już noc, i dzień który.
przecież już minęły całe wieki.
ja wciąż czekam i patrzę na zegar
wspomnieniami migoczą powieki.
 
za oknem świat zszarzał i zbladł.
zamiast mnie… kobieta zmęczona.
chociaż na listy, cierpliwie czekam.
zamyka się za mną czasu zasłona.
 
a jak kiedyś nieoczekiwanie,
los pozwoli ci do mnie przyjść
i jak zawsze, nic się nie stanie.
tylko rzeknę w myślach za późno Kochanie!!!
 
 
autor: Krystyna W. Bugajczyk.


number of comments: 14 | rating: 4 | detail

krystyna89

krystyna89, 24 may 2011

UWIERZYŁAŚ

UWIERZYŁAŚ
 
Uwikłana w codzienność
uwierzyłaś
czujesz słone
 palące  łzy
ciężką
 zbolałą
tęsknotę
jak kamienie zamilkły
sny
smutek w sercu pod pręgierzem
się wije
tyko maile, pachną
jak bzy
 
Patrz, zebrałaś tylko
gwiezdny pył
ktoś ci przyniósł wyblakłą
 od uczuć
 magnolię
cierpko –gorzkie się stały
dni
dziś zapalasz w swym sercu
pochodnię
by ten pogrzeb zakończyć
godnie.


number of comments: 1 | rating: 3 | detail

krystyna89

krystyna89, 24 may 2011

NIEDZISIEJSZA

Twoje słowa
 kwiaty prawdy
ręce Twoje
czułości morze
Oczy pełne
miłości
jak jutrzenki jasnej zorze
w sercu Twoim
dobroci kryje się perła
a Ty Matko
mówisz
że jesteś niedzisiejsza


number of comments: 0 | rating: 10 | detail

krystyna89

krystyna89, 24 may 2011

A TY MATKO...

autor: Krystyna W. Bugajczyk.
 
A  Ty Matko…
 
 
Na kawałki  swe   serce dzieliłaś,
by mnie tyko nakarmić dobrocią .
najpiękniejsze  sny ze mną  śniłaś,
 los wiódł zawsze drogą szeroką.
 
 
Nikt nigdy,  tak namnie nie czekał
nigdy więcej, takiej troski nie czułam
Twój wzrok mi duszę miłością oblekał
kiedy życiem jak jadem się strułam.
 
 
 
Myślisz pewnie ze chciałam zbyt wiele
że tej troski było zbyt mało
 różą  nigdy się życie nie ściele
a  Ty   Matko, zawsze   dajesz , tak wiele.


number of comments: 4 | rating: 6 | detail


10 - 30 - 100




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1