Latest items:

Poetry

	djacobson
	PROFILE About me Friends (3) Poetry (15) Prose (3)

latest best rating most commented

djacobson, 27 march 2011

zima tej wiosny

zima tej wiosny

płatki
zakryły
mi
okna
świat
przestałam
patrzeć
zaczęłam
marzyć
zimą tej wiosny

doriana jacobson

number of comments: 0 | rating: 3 | detail

djacobson, 2 may 2011

nie odsuwaj się w milczeniu
syndromem autopsji podpierając
gładząc swoje klęski
jak cenne kamienie

nie umykaj nie byciem
licząc daty porażek
kolekcjonując w sobie
rozczarowań korony

skoczmy trampoliną niemożliwości
nad przepaściami złych proroków

ja, nie milczę

doriana

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

djacobson, 13 april 2012

czarny marmur

rozgońcie chmury
na kopcu pamięci
już jest marmur czarny
nie było rozkazu
składania ofiary
choć od lat
o prawdę wołała
ta ziemia
ten las stary
... i choć krzyczały
szczątki i czaszki
uciemiężone
...
te chmury Panie Pilocie
Panie Kapitanie
jak mieczem w serca
włożone
w ostatnią podróż oddelegowani
i wtedy .. i dzisiaj
los - śmiercią ubrany
łzami niezrozumienia ...
dlaczego jeszcze raz
o dar życia
poprosiła
katyńska ziemia ...

14.04.2010 r.

doriana jacobson

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

djacobson, 27 march 2011

dzbanuszek

czemu płaczesz staruszko
nad rozlanym mlekiem
czas się teraz nie cofnie
bo jest jakby mgnieniem
czemu płaczesz babuniu
nad światłem co zgasło
już niedługo spojrzysz
w tę weselszą jasność
czemu kwilisz staruszko
za minionymi świtami
były ciągłe rozstania
z kolejnymi wzruszeniami
czemu łkasz babuniu
nad rozbitym dzbanuszkiem
co już przetrwał dni straszne
przemian ... z urwanym uszkiem
czemu płaczesz staruszko
że umknęły Ci dni
że nic Ci nie pozostało
mylisz się,
dzięki Tobie istniejemy My ! ...

doriana jacobson

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

djacobson, 15 april 2012

wrzeciono

słyszała jego wyznania miłości
oznaczył ją swoimi sińcami
przyjmowała prezenty
karmił kopniakami
przeżuwał każde słowo
plwając i hołdując
tej paranoicznej miłości
myślała cierpi
zbyt wiele
w nim kruchości
sprzątała po krzyku
każdy kąt dobrobytu
który był jak
kolejne wypłaty
modliła za niego
nie płakała już dawno
bo umarła za jego
uczucia
na dobre i złe
zbyt mała
nieważna drobina
wszechświata

15.03.2012

doriana jacobson

number of comments: 1 | rating: 0 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: wrzeciono, barman, teraz, patriota, czarny marmur, ja, nie milczę, szafa bez Ciebie, stracone afirmacje, przedziały, p u k, dzbanuszek, ekologicznie ... woda na miętową herbatę, zima tej wiosny, ruch i słowa, biesłana .. sława krwi dziecka w mundurku, za zasłoną dymu,

Latest items:

Poetry

zima tej wiosny

ja, nie milczę

czarny marmur

dzbanuszek

wrzeciono

Latest comments:

contact with us