Poetry

fredzia63
PROFILE About me Friends (13) Poetry (29)


9 december 2010

Mamy coś w sobie

pomiędzy ziemią a niebem
każdy ma to co los mu da
każdego dnia jak w galopie
przemyka codzienność wśród dni i nocy

puki mamy to coś w sobie
puki na to jeszcze czas
nie zaciskajmy pięści w bezsilnej rozpaczy
nie odlatujmy w ciemną dal
chwyćmy razem za dłonie
może znów w nas coś zapłonie

bo jest taka siła
miłość prawdziwa
jedna , jedyna
ona dojrzewa
ona jednoczy

i choć ma trochę kropel łez
w jej tajemnicy  siły znak
połączmy swoje dłonie
razem przecież lżej


number of comments: 2 | rating: 3 |  more 

Józef Załuski,  

Krótko mówiąc - człowiek lgnie do człowieka a póki ( !!!) co "śpieszmy się kochać ludzi". Prosty temat a jakże ciekawie ujęty i miły w czytaniu.

report |

fredzia63,  

Dziękuję za komentarz !Bardzo mi miło iż właściwie zostały odebrane moje myśli i przesłanie tego wiersza!Pozdrawiam!

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1