Latest items:
poetry
Atanazy Pernat, 26 june 2025
MILCZĄC O RZECZACH ISTOTNYCH
Milcząc o rzeczach istotnych
Patyną żartów pokrywam kolejne akty zgonu
Nie czuję się zaproszony
I nie jest mi do twarzy ze zniczem
Załamuje się wers w
Rozjeżdżają się sylaby jak samochody o świcie
Nic z tego nie będzie kochanie
To nie był nasz czas
We wszystkich miejscach czułem się całkiem obcy
Oni zawsze milczą o najważniejszym
Podają tylko komunikaty o burzy
Meteorologia i gospodarka wodna dla odwrócenia
Uwagi od śmierci
Z tą myślą nie jest mi do twarzy
I raczej już nie do śmiechu
Milcząc o rzeczach istotnych jestem skamieniały jak drzewa
Marek Gajowniczek, 22 february 2025
Grypowym grypsem
Wschód i Zachód są czerwone.
Czarne - drzew patyki.
Trudny idzie w naszą stronę
nacisk Ameryki.
.
Drżą przed jutrem słabsze,silne -
chronione wyjątki.
Przygotować się powinne
na Nowe Porządki!
.
Nieco nowe... nieco dawne
głębie pacyficzne -
ciemne, skryte i niejawne -
geostrategiczne.
.
Rury, kable i sonary
gdzieś w Rowach Marianów
pilotują system stary
w Czarnych dziurach Stanów.
.
Odkąd jest najlepszym wzorcem
głupszy dla głupiego -
Nie wiesz, co czynią pod korcem.
Nie dojrzysz nic z tego.
.
Komponują, koncertują
na dwa fortepiany.
Spokój świata demolują
od ściany do ściany!
.
Nie wiesz jaki jest dla draki
Ziemi stan kwantowy?
Na wszystko dla niepoznaki
musisz być gotowy!
Satish Verma, 19 november 2024
Metaphysics Of Shrine
It was heart-wrenching
when you wanted to leave this earth,
by royal grave or by burning ghat.
Did you ever come
out from yourself, to find the
meaning of life versus death?
Mathematics of love
was a dark matter. The loneliness of
success had made you a purdue.
Satish Verma, 17 november 2024
Too Prudent
Wisdom reinvents.
You were burning yourself.
Just my way don't go.
It is the power game
you never played. You may
be sold out in fish market.
Life demands a pound
of flesh. You walk on cinders
to reach the desert to find gold.
Satish Verma, 16 november 2024
Collective Loss
In grey zone of life
I find you under bodhi tree
searching footprints of Buddha.
In war we take off
our shirts chasing the pain of
poverty. Do you doubt yourself?
In grief I was learning
from you. How to paralyze yourself
in voices of fake slogans.
Satish Verma, 15 november 2024
In Your Own Temple
Between direct and
indirect lies futurism. How
to take on the inevitable?
Will you leave my
hand? I asked the scented wind.
In sanctuary god takes turn.
You speak via eyes,
how to live in sanctum sanctorum
without dying?
Satish Verma, 11 november 2024
I Don't Know
It was most beautiful
your broken heart
in the grip of twilight.
Who speaks the truth
after gaining the heaven a
double edged sword cracks.
I cannot decide
who wins and who lost
in the war of words.
steve, 10 november 2024
You've Already Gone
It may be true that your still here, but you've already gone...
You packed your love, and locked the doors, and left me on my own,
You don't even try to understand, the things you do to me...
I guess that makes it easy, so you won't have to see,
If that's the way you really feel, I guess were too far gone...
And every face you've showed till now, have all been painted on,
I know that I have made mistakes, but you havce made them too...
If we can't admit when were wrong, then were as good as through,
Why do we say the things, to cause eachother pain...
Why do we hurt eachother, when there's nothing to be gained,
I thought you said you loved me, did you mean to lead me on?
If your trying to kill my love for you, it will soon be gone,
Look inside yourself, and tell me what you see...
Are you flesh and bone or made of stone, are you longing to be free?
You want to put the blame on me, well I'll take my share...
But it's time you looked into the mirror, and decide how much you care,
If you can't see it's killing me, without you by my side...
Then walk away but never say, that I never tried.
Satish Verma, 10 november 2024
In My Painting
You pry out my eyes,
when I look at your hands,
which were rough and cracked.
Were you digging
your future? Pomegranates
always left red scars.
Don't ask the god
who was helpless, sitting
on sun to cool you.
Satish Verma, 9 november 2024
To End The Poem
When you walk
on moon in February, I take-down
the clouds to become wet.
Your memory lingers.
I gather the monarchs to
play with my past.
I am not sure, when
the dark moves on to give space
to imprisoned pain.
Latest comments:
2 july 2025
ajw
Bardzo klarowny wiersz :)
2 july 2025
Ja też. Bez pływania czuję się.. niepełna
2 july 2025
Serdecznie dziękuję, ze zajrzałas. Korfu..
2 july 2025
sam53
Uwaąj na trawę kiedy kwitnie to pyli...chorzy
2 july 2025
wczoraj przed wieczorem było takie niebo, a
1 july 2025
Belamonte/Senograsta
ja miałem na myśli to samo, dobry, przyzwoity,
1 july 2025
ja uwielbiam kąpiele, woda jest żywiołem życia
30 june 2025
violetta
Moja siostra jest teraz na Korfu :) piękny wiersz:)
30 june 2025
Niezmiernie cieszę się:)
30 june 2025
Tak i są przeróżne:)
30 june 2025
Uwielbiam tę ulotność chwili..
29 june 2025
Jaga
Strach na postrach, a dlaczego?/ wróbel na pszenicy
2 july 2025
wiesiek
1 july 2025
wiesiek
27 june 2025
Jaga
26 june 2025
Atanazy Pernat
23 june 2025
ajw
21 june 2025
Jaga
18 june 2025
Jaga
16 june 2025
ajw
14 june 2025
ajw
12 june 2025
Jaga