Najnowsze prace:

Poezja

	onomatopeja
	PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (15) Fotografia (1) Dziennik (9)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

onomatopeja, 19 sierpnia 2017

równowaga

siedzę po swojej stronie huśtawki
czekam
wiem, że nie tak łatwo mnie podnieść
lata doświadczeń ważą
nie pozwalam też siadać każdemu
czekam
w chłodne dni jest najgorzej
ręce marzną na oparciu
czasem prostuję nogi, chodzę, ale wracam
i czekam
to głupie wciąż wierzyć, że ktoś mnie zrównoważy? uniesie?
oderwie od ziemi i przytrzyma chwilę w górze?
mogłabym iść na zjeżdżalnię, do piasku, czy na karuzelę...
wolę jednak huśtawkę więc czekam

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

onomatopeja, 19 sierpnia 2017

dobre wrażenie

pachną i robią wrażenie
uśmiecham się do nich bezwarunkowo
a w myślach wpycham Ci je do gardła

bo widzisz... ja kocham kwiaty!
na łące, w ogrodzie, nad stawem
a wiesz jak smutno wyrzuca się zwiędnięty bukiet?

nie, skąd możesz wiedzieć
wręczasz, rośniesz z dumy, czekasz na oklaski
a przekwitnięte brzydną, śmierdzą, opadają na blat

chcesz pozostawić dobre wrażenie
daj przeżyć niezapomnianą chwilę
słowem, uśmiechem, gestem, czynem

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

onomatopeja, 10 kwietnia 2017

Ruja

Przebudziły się motyle z zimowego snu.
Powróciły z chińskich wakacji żurawie.

Do panien wolnych w okienko stuk-puk-puk-stuk
samce alfa ruszają w godowej postawie.

Puszą fryzurę obleczeni w woń piżma
rozbierającym wzrokiem zapraszają w toki.

Sikor na ręku odzwierciedla saldo konta,
ma mieć magiczną moc topienia serc niewieścich.

Z szerokim uśmiechem wiją misterne baje
o swej męskości – świętym graalu dla pięknych dam.

Niecierpliwe wargi i dłonie lepko błądzą
znacząc na malinowo rewir – tu byłem ja!

Wiosenne łąki pełne gorących uniesień
mruczą i bzyczą, jęczą i dyszą.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

onomatopeja, 4 listopada 2016

listopadowa panna z linii 227

zaciśnięta na skórzanym pasku dłoń
ukradkiem dotyka sperlonego policzka
głowa spętana kablami i szalem
nuci nostalgiczne melodie

światła latarni błyskają w oczach
mruży je na przystankach
marketingowe neony oślepiają głupotą
słusznie przymyka na nie wzrok

chłód próbuje z życia przegonić
srebrnym termosem i rękawiczkami
jednak nie to ciepło i nie tam
rozgrzeje ciało i duszę na trwałe

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

onomatopeja, 9 października 2016

deszczową porą

zawilgocone dłonie wycieram w niesforne loki
bo gdy pada warto spojrzeć prosto w niebo
rozgrzeje je potem napar z bratka lub kawa z miodem
kaloryfery jeszcze chłodne
zupełnie jak jego oczy

całkiem zbędne to pamiętać
wracam wstawić wodę

liczba komentarzy: 4 | punkty: 2 | szczegóły

onomatopeja, 3 października 2016

psia mać

szczeniaku
dość już śladów zębisk na mym ciele

życie to nie tylko pieszczoty i zabawy z kijkiem
warczysz na kaganiec
a bez kłapiesz pyskiem i ślinisz się na prawo i lewo

zabieranie całej kołdry nie jest już urocze
kiedy Ty wreszcie dorośniesz
jeszcze ta ucieczka z luźnej smyczy

wiem że nie chciałeś
natura wygrała cóż
szukaj
szukaj innej suki

liczba komentarzy: 7 | punkty: 2 | szczegóły

onomatopeja, 3 października 2016

gwałtownie

szelest słonecznej koszulki
pękanie guzików
mdłe nie

ekscytujący chłód
włoski na baczność
może nie

rozbite miski o chodnik
szczęk ząbków zamka
nie

uściski bardzo ciepłe
na gardle i nadgarstkach
nieme nie

szarpany ból
przelatujący szaro gołąb
gwałtownie

stanął
czas też
gwałt***nie

26-12-2004

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

onomatopeja, 10 września 2016

pustynna burza

odrę cię z wierzchnich warstw
zalezę boleśnie pod skórę
gorącem przyduszę i zmienię kierunek

gdy zaczniesz szamotać się prędzej zakopiesz
sparzysz usta i dłonie
śmiało polegniesz (w imię czego?)

widzisz, moje serce jest za koperkiem
głęboko mrożone w lodówce
obserwuję cię wielowymiarowo z wyłączeniem tkliwości
tak się ocenia najprościej

owijać w bawełnę można dzieciom i kłamcom
do ciebie mam szacunek
mówię szczerze nie
i dziękuję

liczba komentarzy: 3 | punkty: 2 | szczegóły

onomatopeja, 28 sierpnia 2016

berberys - z czym to się je?

schrupie Ci kręgosłup
gdy będziesz za często się uginał
wyssie do końca jak rurkę z kremem
gdy ograniczysz palenie
nie powie kocham
gdy kochać nie będzie prawdziwie
zamrozi jednym słowem spojrzeniem
gdy przestanie chcieć
bo gdy chce
jest aniołem w zwiewnej sukience
tańczy lekko i radośnie
pachnie deszczem
a w chwili zwiątpienia się najeża
kłuje na próbę
gdy pękniesz ucieka
owocuje zaś karminowo i kwaśnie
na slodkie nuty trzeba czasu
i bukietu żółtych kwiatów

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

onomatopeja, 26 sierpnia 2016

będę szła

rozkochując nie ostrzegłeś o bólu
z iskier tworzyłeś barwne płomienie
zamgliły mi wzrok
ufnie chwyciłam dłoń
lubiłeś prowadzić

(czemu jak skończona blondynka nie zauważyłam że stoję sama?)
karmiłam się wspomnieniami
uciszałeś nocnymi schadzkami
aż przygniotła mnie cisza
powaliła na łopatki i zabrała oddech

w kałuży łez ociekam już spokojnie
podnoszę drżącą brodę
jeszcze nauczę się chodzić samotnie
bez zachwiania równowagi
prosto i dostojnie

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

10 - 30 - 100

Pozostałe wiersze: równowaga, dobre wrażenie, Ruja, listopadowa panna z linii 227, deszczową porą, psia mać, gwałtownie, pustynna burza, berberys - z czym to się je?, będę szła, grupa wsparcia anonimowych EN, bez świateł i tuneli, wilgotna i szczęśliwa, dochodzę etapami, królowa śniegu,

Najnowsze prace:

Poezja

równowaga

dobre wrażenie

Ruja

listopadowa panna z linii 227

deszczową porą

psia mać

gwałtownie

pustynna burza

berberys - z czym to się je?

będę szła

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją