10 października 2015
24 września 2015, czwartek ( Myśli pomieszane, Myśli poplątane (10) )
Raz, dwa, trzy. Oko węża, patrzy.
Spogląda z wewnętrznej przestrzeni na pole, gdzie chwast się pleni. Śniegu tu trzeba. Chociaż kilka płatków porzuconych z nieba. Niech śnieżna zawierucha zapieczętuje wejście Serpentine Cavern. Niech je nakryje puchowa poducha złożona z płatków śnieżnych wspaniałej urody stworzonych przez naturę z kryształów zamrożonej wody. Gdy nadejdzie pora, lodowa pieczęć zostanie złamana. Przebudzi się Istota, ludzką zawiścią w letarg wprasowana. Wyjdzie i popatrzy szaro-niebieskim okiem w błękit nieba okraszony białym pierzastym obłokiem...
Części dalszej nie będzie, szkoda na to czasu. Pełno w okolicy trolli, gnomów i topielic z przeklętego bagiennego lasu.
http://www.youtube.com/watch?v=K0adFYuNuns
25 kwietnia 2024
Misja z paremiąsamoA
25 kwietnia 2024
W wielkim mieściesamoA
25 kwietnia 2024
mamy szczęście żyć oboksam53
24 kwietnia 2024
W ciszyArsis
24 kwietnia 2024
Ołowiane żołnierzykiSztelak Marcin
23 kwietnia 2024
Psychoza wg HitchcockaMarek Gajowniczek
23 kwietnia 2024
BleKrzysztof Piątek
23 kwietnia 2024
With no CraftAdam Pietras (Barry Kant)
22 kwietnia 2024
o co chodzisam53
22 kwietnia 2024
InkarnacjaMarek Gajowniczek