14 czerwca 2015
5 lutego 2014, środa ( hanging )
teleskopem własnej wyobraźni kreuję przestrzeń na wzór kosmiczny, kosmogoniczna pustka, wyraz bez wyrazu. pełnia. drapię cię za uchem, przygryzam paznokcie, o 4:27, czy jestem jeszcze człowiekiem?
14 czerwca 2015
teleskopem własnej wyobraźni kreuję przestrzeń na wzór kosmiczny, kosmogoniczna pustka, wyraz bez wyrazu. pełnia. drapię cię za uchem, przygryzam paznokcie, o 4:27, czy jestem jeszcze człowiekiem?
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
22 listopada 2024
niemiła księdzu ofiarasam53
22 listopada 2024
po szkoleYaro
22 listopada 2024
22.11wiesiek
22 listopada 2024
wierszejeśli tylko
22 listopada 2024
Pod miękkim śniegiemJaga
22 listopada 2024
Liście drzew w czerwonychEva T.
22 listopada 2024
Potrzeba zanikuBelamonte/Senograsta
21 listopada 2024
Drżenia niewidzialnych membranArsis
21 listopada 2024
21.11wiesiek
21 listopada 2024
Światełka listopadaJaga