Poezja

Jayden Casey
PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Poezja (13)


Jayden Casey

Jayden Casey, 18 lutego 2012

My Miss, You Question, but I Thank You for Your Kind Mind to Make Me Stay Whole

My Miss, 
What is this? Have you fallen? I'm here for you, that's the truth.
Familiar face? May have before? I'm a drifter, a heart-warm drifter.
Do you need care? Does it hurt there? If it's your heart, I'll give it my best
Forever you say? Am I red? If you say yes, I'll say too.
How long will? Will I stay? As long as you need, forever the least.
Where will I? Will I stay? In a warm red house, kept warm; your heart.
Will we part? No for my leave? As I've said before, forever on end.
A thank you? A thank you? I refuse for I thank you...
Your warmth and kind
Your smile and laugh
Your eyes and grace
Your being and mind
You make me stay
You make me strong
You make me weak
You make me whole


liczba komentarzy: 0 | punkty: 8 | szczegóły

Jayden Casey

Jayden Casey, 18 lutego 2012

(When We're) Forgetting December

As we're forgetting December
or of what we remember
a cold heart with cold hands
with the 'what ifs' and 'ands'
a place where we hide
where the sunlight has died
a place to break fall
broken mind and all

As we've passed by December
with all your surrender
a warm sun with hot heat
with no way to cheat
a place to escape
carefree with no hate
a place to take all
with no number to call

Back through a December
with barely an ember
through good times and bad
before it turned sad
aware of rewaking
fearing and shaking
where to be hurt
face down in the dirt

when she's holding you tight
when you think it's okay
when everything's safe
until you look away
when everything's fine
when they've gone and away
when you've finished your eigth
when you look away

Yeah, remember when December was... when?


liczba komentarzy: 0 | punkty: 5 | szczegóły

Jayden Casey

Jayden Casey, 18 lutego 2012

Fate.


                As we enter in to the Valley, we begin to isolate
  ourselves, confining the thought of, that no matter what is
             to come it is inevitable; Death, the ending of the
         constructed physicical form is no longer able to continuously
       remain physically, however, living is determined by the
                 soul of existance, how? In a parallel that we can
    no longer see, hidden by the shadow of ignorance to keep
   the blind, blind, with the instict of inevitable feelings to come
                       to an end and let fear become an omniscent predecessor,
                         by residing over and ruling thought, of both the
mental and physical outlooks, believing that the imposible is
                      truly what it is, but in turn the truth is that
 we are given satisfaction by justification through our own
      judgement to determine that of what is, and is not 
                eliminating out pre-determined desity.
                                                 Fate.


liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły


  10 - 30 - 100




Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


kontakt z redakcją






Zgłoś nadużycie

W pierwszej kolejności proszę rozważyć możliwość zablokowania konkretnego użytkownika za pomocą ikony ,
szczególnie w przypadku subiektywnej oceny sytuacji. Blokada dotyczyć będzie jedynie komentarzy pod własnymi pracami.
Globalne zgłoszenie uwzględniane będzie jedynie w przypadku oczywistego naruszenia regulaminu lub prawa,
o czym będzie decydowała administracja, bez konieczności informowania o swojej decyzji.

Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1