9 czerwca 2010
NIEZATARTE ŚLADY
Niezatarte ślady
W mej pamięci widzę
Są objawem mego serca
Ich się dziś nie wstydzę
Nie starł kurz wspomnienia
Tych uniesień duszy
Nie potrafi bieg historii
Wzlotów wielkich skruszyć
Niezatarte ślady
Krocze nimi wciąż
Ujawniając pamięć
Dzieło moich rąk
Ujawniając myśli
Jednocząc istoty
Przepasane na zawsze
Wiecznym sznurem złotym
23 grudnia 2024
pewnie, ale może też chodzić o cerę rzeczywiście
22 grudnia 2024
Hen wysoko gwiazdy świecą/ w każdej porze
22 grudnia 2024
Dziękuję i wzajemnie wszystkiego dobrego :)
22 grudnia 2024
Ciepłych, Zdrowych i Wesołych Świąt :)
22 grudnia 2024
Może odzywają się echa przodków :)
22 grudnia 2024
I dla Ciebie Weroniko, która jeszcze :)
22 grudnia 2024
piękna
22 grudnia 2024
czyli ośmiornice są przodkami ludzi
22 grudnia 2024
poeta powinien zmieniać majtki
22 grudnia 2024
Ach, a ja miałem taką teorię, że to echa
21 grudnia 2024
Dobrych Świąt, Wszystkim którzy jeszcze!
21 grudnia 2024
I czytam, fajne te opowiadania
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
23 grudnia 2024
Belamonte/Senograsta
22 grudnia 2024
doremi
22 grudnia 2024
Yaro
22 grudnia 2024
wiesiek
22 grudnia 2024
sam53
22 grudnia 2024
Marek Gajowniczek
21 grudnia 2024
wiesiek
21 grudnia 2024
Jaga
21 grudnia 2024
dobrosław77
21 grudnia 2024
Misiek