Poezja

chyba już czas
przeistoczyć się w anioła
i skoczyć w ciemność

ubrać w białe prześcieradło
wjechać na dziesiąte piętro
i stanąć na krawędzi życia

poczuć wiatr w nozdrzach
usłyszeć głosy zmarłych
rozłożyć ramiona do lotu

jeszcze machnąć na wszystkich ręką
pożegnać świat splunięciem
i odbić się od dna szybko pewnie mocno

ostatecznie jak
wyrok przepowiednia armagedon