23 października 2010
Wierszyk dedykowany
pani Wandzie Szczypiorskiej
taka piękna dusza
ufająca słowu
co w kokon zamotane
niby jedwabnik
na drzewie białej morwy
delikatniej
oddycha
kruchym światłem
barwiąc zaprzeszłe
lawendowe i seledynowe
wzgórza dobrej nadziei
wzgórza nadziei
łagodniej
23 lutego 2025
sam53
23 lutego 2025
Bezka
23 lutego 2025
Jaga
23 lutego 2025
absynt
23 lutego 2025
absynt
23 lutego 2025
wiesiek
23 lutego 2025
Eva T.
23 lutego 2025
wolnyduch
23 lutego 2025
ajw
23 lutego 2025
ajw