Poezja

jest echem wspólnego śmiechu
i ciepłem które otulało ciała
to namiętność nocnego grzechu
i igraszka, co w oczach grała

i u Ciebie też
to blask odbijający się w spojrzeniu
obudzoną bez namysłu nadzieją

a za nią obietnice złożone w słowie
przez to żar co policzki muska...

a na koniec zostawia cichutko po sobie
nietrwały posmak na ustach.