17 january 2011
***
Łódź,
niegdyś z białym żaglem
pełnym wiatrów,
straszy czarnym żebrem
wśród popiołów na plaży.
MOŻE wyrośnie na nich
krzew o kolcach ostrych
i kwiecie nabrzmiałym,
niedostępnym
dla słonych żeglarzy.
Latest items:
other poems: Względność, spryciarz, Na wzgórzu, Perły, Czas, Aluminiowe kuzynki, ***, Zniewolenie, 13 raz, samuraj, Dzień, Topielica, Szpital,
Latest comments:
16 december 2025
Jaga
"tak jak podróż jeszcze nieskończona a
16 december 2025
:)
16 december 2025
Ja się obawiam, że nie będzie mi już dane
16 december 2025
sam53
zastanawiam się tylko jak długo to jeszcze
16 december 2025
Otóż nie :)) Gdzieś w moim ogródeczku/ czas
16 december 2025
Weronika
Chyba w Argentynie.
15 december 2025
wzajemnie serdeczności :)
15 december 2025
Za zdrowie, życzę do tego/ niech wena nawiedza
15 december 2025
violetta
Na razie jestem do wzięcia:)
15 december 2025
Ktoś tam zawijał w te sreberka. Gdzie on? ;)
15 december 2025
Bez konkretów, gdy Baranów/ wciąż odwodem
15 december 2025
Starość, młodość, światów wiele/ a czas
15 december 2025
wiesiek
15 december 2025
Jaga
14 december 2025
wiesiek
14 december 2025
jeśli tylko
13 december 2025
wiesiek
12 december 2025
wiesiek
12 december 2025
Eva T.
11 december 2025
wiesiek
10 december 2025
Anthony DiMichele
10 december 2025
Anthony DiMichele