17 january 2011
***
Łódź,
niegdyś z białym żaglem
pełnym wiatrów,
straszy czarnym żebrem
wśród popiołów na plaży.
MOŻE wyrośnie na nich
krzew o kolcach ostrych
i kwiecie nabrzmiałym,
niedostępnym
dla słonych żeglarzy.
Latest items:
other poems: Względność, spryciarz, Na wzgórzu, Perły, Czas, Aluminiowe kuzynki, ***, Zniewolenie, 13 raz, samuraj, Dzień, Topielica, Szpital,
Latest comments:
21 november 2024
Jaga
Gdybym ci ja umiała ;) Ale zanucić można jakby
21 november 2024
:))
20 november 2024
sam53
smacznego....
20 november 2024
nuty są? poproszę
20 november 2024
dzięki... :))))
20 november 2024
można się nauczyć ale po co...
20 november 2024
Teresa Tomys
Jest nas więcej...
20 november 2024
Jakieś przekłamanie w tekście i nie wiem z
20 november 2024
Mnie deszcz zawsze kołysze do snu :)
20 november 2024
Szkoda, że nie ma już podpięć.
20 november 2024
To ja.
20 november 2024
Tak :)) W ogóle, mosty NY są bardzo klimatyczne:)
21 november 2024
wiesiek
21 november 2024
Jaga
20 november 2024
wiesiek
19 november 2024
Eva T.
19 november 2024
wiesiek
19 november 2024
Jaga
19 november 2024
.
19 november 2024
.
19 november 2024
.
19 november 2024
.