17 january 2011
***
Łódź,
niegdyś z białym żaglem
pełnym wiatrów,
straszy czarnym żebrem
wśród popiołów na plaży.
MOŻE wyrośnie na nich
krzew o kolcach ostrych
i kwiecie nabrzmiałym,
niedostępnym
dla słonych żeglarzy.
Latest items:
other poems: Względność, spryciarz, Na wzgórzu, Perły, Czas, Aluminiowe kuzynki, ***, Zniewolenie, 13 raz, samuraj, Dzień, Topielica, Szpital,
Latest comments:
2 june 2025
jeśli tylko
wieloodcieniowy ;)
1 june 2025
violetta
Dziękuję, tak zostawię jak twoja wersja. Wstawiłam
1 june 2025
sam53
a ja bym tak napisał... Moja pora kiedy kwitną
31 may 2025
Jaga
I ja szanuję... Tych, którzy nie tylko cenią,
31 may 2025
Nie będę płakać.
31 may 2025
wolnyduch
A jeszcze jedno szanuję ludzi, którzy cenią
31 may 2025
Miałam się nie odzywać, ale jednak napiszę WSYTD
30 may 2025
Ja tylko cytuję samozadowolonych...
30 may 2025
Dodam jeszcze jedno, jeśli będzie zły wybór, to
30 may 2025
Natura dodaje siły, to prawda, warto się nią
30 may 2025
Witaj Wioletko Niestety życie to nie bajka, nie
30 may 2025
Jak wszystkie bajki się dobrze kończą.
4 june 2025
wiesiek
3 june 2025
wiesiek
2 june 2025
wiesiek
1 june 2025
wiesiek
13 may 2025
marka
13 may 2025
marka
9 may 2025
wiesiek
6 may 2025
Eva T.
3 may 2025
marka
3 may 2025
marka