Poetry

***Zanotowałem w wieku 21 lat, a więc to już równa dekada. Koleżankom i Kolegom po piórze - reminescencja z czasów Burzy i Naporu!


I

Twoje dłonie miękkie jak śnieg gdy tak bardzo nudzi cię światło
Twoje dłonie łagodne jak dzień
Gdy umieram na bezdrożach to czarny przypadek rzuca mi kwiat
By ta postrzępiona flaga zatknięta na jałowym pustkowiu księżycia
Była mi przez moment symbolem zatraconej myśli

II

Ujrzałem Miłość roztrzaskaną na skałach a nad nią ponuro odzywał się Świat:
Nie ma w nas piękna jej fatamorgan