Poetry

toć ekrany nas prowadzą
wiadukty nakrywają  sto
czterdzieści namiastek
Europy
 
toczą się towarową irytacją
kierowców  słowackie litewskie
rumuńskie znów czujemy się
lepiej bez torów  gdy zawiadowca
stacji się uśmiecha
 
pomidorem mu i zbankrutowanym
przetargiem i chińską niedokończoną
drogą z powrotem do dorosłych dzieci
i sielskości domu