10 august 2016
10 august 2016, wednesday ( kim dla mnie byłeś, jesteś, będziesz (Skaldowie) )
Masz tyle drzwi. Otwierają się pod dotykiem mojej ręki. Mojego słowa. Uchylaja się. Zapraszasz. Nie potrzebujesz klucza. Ty sama jesteś wytrychem. Jestem. Tu nie. Boli. Rozumiem. A tu.. to nie są drzwi. Nie pytam. Jestem dla ciebie otwarty. Jesteś otwarty, gdy wychodzisz z siebie. Pod naporem skrzydeł pękają ściany i okiennice. Haustami chwytam każdy poryw tego wiatru. Póki nie usłyszę trzasku klamek. Potrzebuję. Cicho odrastają firewalle. Od przeciągów. Teraz już pukam. Nic się przecież nie zmieniło. Widzisz? - w oknach szklo przejrzyste. Zamknięte, bo klimatyzacja.
Składasz się z ciasno dopasowanych okien i drzwi. Coraz mniej klamek. Ty. Twierdza. Klucz rozpływa się w dłoniach. Pod drzwiami, których nie ma, widzę ślady stóp.
Czas..
26 november 2024
2611wiesiek
26 november 2024
0021absynt
26 november 2024
Gdy rozkołysze wiatrJaga
25 november 2024
AfrykankaTeresa Tomys
25 november 2024
2511wiesiek
25 november 2024
0019absynt
25 november 2024
Pod skrzydłamiJaga
24 november 2024
0018absynt
24 november 2024
0017absynt
24 november 2024
0015absynt