16 december 2011

Dziadek Piotrek

Pamiętam wyprawy do olszyny
i polowanie na różne zwierzęta.
Albo jak przychodziłeś do nas
pełny życia na urodziny,
ze swojej roboty cygarem w ustach
śmiejąc się pod nosem z babci ...

Zakończyłeś swoją drogę, 
na ojomie po nieudanej operacji.

Brakuje nam huku petard,
którymi straszyłeś wróble w sadzie.
Pogadanek przy piecu w towarzystwie kotów, 
 mruczących na twoich kolanach.

Cała rodzina spotkała się u nas,
by powspominać chwile z tobą spędzone.

Babcia pluła krwią,
baliśmy się, że dostanie kolejnego zawału,
nie mogła się pogodzić ze śmiercią męża,
spędzili ze sobą pół wieku .

W te święto zmarłych 
staliśmy jak zwykle razem,
tylko ty byłeś bardziej żywy 
na przekór temu co pisało na nagrobku.
Płakałem przywołując niedawne czasy,
wiedziałem, że nie wrócą.
Nawet jeśli żyją w mojej pamięci


number of comments: 12 | rating: 15 |  more 

Darek i Mania,  

ech Damian, łza w oku się kręci i nie umiem się odnieść do jakości twojego wiersza

report |

damian,  

Wiem. Mi tez. tęsknie za dziadkiem.

report |

agnieszka_n,  

Najbardziej trafił do mnie fragment o babci, nad resztą popracowałabym jeszcze. Pozdrawiam :)

report |

damian,  

A podpowiesz mi co mam w nim zmienić?

report |

Ania Ostrowska,  

Wzruszająco prosty tekst, może przez to tak mocno porusza. Proponuję tylko małe zmiany: "pełny" życia i wystarczy moim zdaniem "zakończył swoją drogę". Pozdrawiam :)

report |

Istar,  

tak, i posłuchaj Ani :) dobrego :)

report |

damian,  

Wiem to dobra rada. Uniknąłem powtórzeń.:-)

report |

Wanda Szczypiorska,  

Ale to nie jest wiersz Damianie. Trzeba sobie z tego zdawać sprawę. Wiersz to nie jest prosty przekaz, bo wtedy każda wypowiedż byłaby wierszem.

report |

damian,  

Jak twoja wypowiedź jest prawdą to połowa wierszy na świecie to nie wiersze.

report |

Wanda Szczypiorska,  

Może nie połowa, a 98 . Ale nie z tego powodu, że są jedynie komunikatem.

report |

damian,  

a teraz lepiej ? starałem się zmienić formę wiadomości na żywe obrazy i wspomnienia

report |

Wanda Szczypiorska,  

To ciepłe , ale i realistyczne wspomnienie wieńczy coś w rodzaju puenty, którą jest cała ostatnia zwrotka. To jest droga do literatury. Szczerość i realizm.

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1