18 october 2011
Znamię
Dał mi szczęście- o którym nawet nie śniłam
Dał mi chwile, o których zawsze marzyłam.
A potem odszedł- zostałam sama
I nie usłyszałam słowa pożegnania.
Szczęście stało się nieuleczalnym bólem
A chwile razem spędzone musiały zostać zapomniane.
Wspomnienie o Nim, kiedyś tak niezwykłe
Sprawiły, że moje życie stało się puste.
Mogłabym siedzieć całymi dniami
I myśleć o Nim całymi nocami.
Znamię- oto tyle pozostało z tej miłości
Nikt na pewno mi tego nie pozazdrości
Chciałabym, by odszedł z mej świadomości,
Żeby nie było już tylu łez bólu i złości.
Lecz znamię będzie o sobie przypominało
Chociaż nie będzie już tak bardzo bolało.
Może kiedyś jeszcze na mych ustach uśmiech zagości
I uwierzę może znów w potęgę miłości?
30 september 2024
HyperaesthesiaSatish Verma
29 september 2024
2908wiesiek
29 september 2024
wśród traw wiatr wykonujeEva T.
29 september 2024
Skromny 2023.Eva T.
29 september 2024
Jesień/zima drzewa figowegoEva T.
29 september 2024
Jesień drzewa figowego (informacyjnie)Eva T.
28 september 2024
2809wiesiek
27 september 2024
Zapachniało powiewem jesieni,Eva T.
27 september 2024
2709wiesiek
27 september 2024
After SeparationsSatish Verma