6 april 2014
Czasoprzestrzeń
Przez chwilę
zamotałam się
w czasoprzestrzeni
Zegarki przestały tykać
W tym jednym momencie
wróciło
to
co
chciałabym zapomnieć
Dawne rany odżyły
I umarłam
ze wstydu
Zamotana
w czasoprzestrzeń
rytmu serca
Latest items:
other poems: Czasem, Pewnie, Odejście, Czasoprzestrzeń, Życie, To, Życie "po", Referendum, Cisza, ***, Alkoholik, zwloki, Otruwam sie, zycie, Slowo, Koleżanki do wódki,
Latest comments:
5 april 2025
sam53
a może by tak pozbyć się w wierszu przynajmniej
5 april 2025
bardzo optymistycznie, własne słoneczko jest
5 april 2025
a wystarczyłoby pozbyć się pieca... i wiersz
5 april 2025
wolnyduch
Tak, to prawda, że jedna musi być pragmatyczna, dzięki,
5 april 2025
Owszem, tak bywa, jak piszesz, choć akurat ten
5 april 2025
Albo historia, ona zawsze zna odpowiedź. Dzięki
5 april 2025
ajw
W takim związku chociaż jedna osoba musi chodzić
5 april 2025
Wie co dobre, tym razem nie jest to pucharek
5 april 2025
W chmurach może być miło, ale od czasu do
5 april 2025
Czy ja wiem? Raczej niekonwencjonalne :)
5 april 2025
Mogli się kochać w słonecznikach i spłodzić
5 april 2025
Aż się zimno robi..
5 april 2025
ajw
4 april 2025
Komisarz
4 april 2025
wiesiek
4 april 2025
Komisarz
4 april 2025
Komisarz
4 april 2025
ajw
4 april 2025
ajw
3 april 2025
marka
3 april 2025
marka
3 april 2025
marka