6 april 2014
Czasoprzestrzeń
Przez chwilę
zamotałam się
w czasoprzestrzeni
Zegarki przestały tykać
W tym jednym momencie
wróciło
to
co
chciałabym zapomnieć
Dawne rany odżyły
I umarłam
ze wstydu
Zamotana
w czasoprzestrzeń
rytmu serca
Latest items:
other poems: Czasem, Pewnie, Odejście, Czasoprzestrzeń, Życie, To, Życie "po", Referendum, Cisza, ***, Alkoholik, zwloki, Otruwam sie, zycie, Slowo, Koleżanki do wódki,
Latest comments:
7 october 2025
tetu
O! widzę, że zabolało, a nic na to nie wskazywało. Policzyłam
7 october 2025
Ajw, dziękuję za wizytę i komentarz. Pozdrawiam.
7 october 2025
sam53
tytuł bardzo optymistyczny, niestety żyjemy
7 october 2025
Zawsze próbuje odnaleźć w człowieku jego
7 october 2025
Belamonte/Senograsta
dzis jestem zmeczony i wiersz wydaje mi sie poplątany,
7 october 2025
wszystko dookoła smutne... :)
7 october 2025
przekornie ale tak bywa... :)
7 october 2025
ais
Byłby dobry limeryk z tego :)
7 october 2025
Błękit w oczach i łagodność w sercu. Ślady
7 october 2025
Dla mnie wiersz zaczyna się od 2 i kończy cudowną
7 october 2025
Nie, już nie próbuję. Aplikacja zwana Życie
7 october 2025
Ta hejterka to aplikacja, wiesz o tym Belamonte,
7 october 2025
wiesiek
6 october 2025
wiesiek
6 october 2025
ajw
5 october 2025
wiesiek
4 october 2025
wiesiek
4 october 2025
ajw
4 october 2025
ajw
3 october 2025
wiesiek
3 october 2025
Jaga
3 october 2025
ajw