Poetry

Roberto Rosa
PROFILE About me Poetry (30)


26 september 2011

Drugi oddech wiosny

Idę. Zaciągam się
dźwiękiem. Niosę się bezmyślnie przed siebie.
Idę. Trafiam na ławkę.
Siadam. Odpalam papierosa.
Zapalam się. Próbuję
poczuć kosmos, który kiedyś był moim domem.
W którym czułem, że
wszystko do siebie pasuje.
Próbuję.
Próbuję.
Papieros kończy się.
Wstaję. Idę dalej. Zadowolony, że przez
moment doświadczyłem
wielowarstwowej doskonałości.
 


number of comments: 3 | rating: 6 |  more 

Szel,  

przeczytalam wszystkie trzy twoje wiersze Roberto...ladnie i ciekawie piszesz, jest sie przy czym zamyslec, ale usiade z toba na tej laweczce, tak mnie kusi palenie:))ciekawa jestem co za tajemnice zamknales w tym dzwieku ktorym sie zaciagasz?

report |

Florian Konrad,  

prawie całość tekstu stanowią czasowniki- duży błąd, świadczy to o nieudolności piszącego.

report |

Miladora,  

Rozumiem taką konwencję migawkową, ale ten wiersz mógłbyś jeszcze dopracować, Roberto. ;) Zwróć uwagę, jak to niewdzięcznie brzmi - "Zaciągam się/Niosę się/Zapalam się" - unikaj tego nagromadzenia "się". Unikaj też monotonii, jaką stwarza nadmiar tych samych form gramatycznych. Dobrego. ;)

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1